// Zorg algemeen

Vragen over leven met hartfalen

Ik heb lang nagedacht om het hier te vragen. Maar omdat ik ver weg woon van mijn familie en niet met de behandelde arts kan praten, ga ik toch hier mijn vragen stellen.

Mijn verhaal:
Ik ben een dochter van een hartpatiente. Zij heeft een zwaar hartinfarct gehad, nu 7 jaar geleden, heeft 4 bypasses gekregen en vervolgens twee weken in kunstmatige coma gehouden. Omdat ze zo zwak was en het niet bekend was of ze er uit zou komen of niet. Tijdens de kunstmatige coma kreeg zij koorts, vervolgens is verder gezocht naar de oorzaak. Nadat de oorzaak behandeld is werd het uiteindelijk beter en werd ze na 13 dagen wakker gemaakt. Daarna werd verteld dat zij een pompfunctie van circa 16% had, zij heeft een ICD gekregen. Op dit moment doet ze mee aan een onderzoek, om het hart weer sterker te maken. De professor zei dat de pompfunctie nu 36% is. 

Na deze geschiedenis ........ verbaast zij mij elke dag. Gelukkig is ze stabiel. Mijn ouders hebben een horecabedrijf. Ze werkt wekelijks minimaal 40 uur, doet haar eigen huishouden, helpt familieleden en past zo af en toe eens op nichtjes/neefjes. Ook sport ze één keer in de week, bij een club speciaal voor patienten. 
Op haar clubje is nu een patient die ook een ICD heeft gekregen en die vertelde dat hij niet meer zwaar mag tillen. 

De vragen:
- Tijdens haar kunstmatige coma heeft zij gedroomd. Het zijn achteraf grappige verhalen. Is dit normaal?
- Kan de pompfunctie 20% verbeteren?
- Klopt het dat je niet meer zwaar mag tillen e.d.? Mijn moeder doet écht alles...
- Hoe kan het dat zij dit alles nog kan doen??? (Ik ben er héél blij mee, begrijp mij niet verkeerd. Maar je hoort zo veel andere verhalen....)


0

Rapporteer

We zullen uw aanvraag zo snel mogelijk verwerken.

RAPPORTEER ONDERWERPANNULEER


2 REACTIES

  • A T avatar
    Beste.......?,Ik heb sinds 5 jaar een ICD, maar door hartritmestoornissen - waarschijnlijk - veroorzaakt door medicijnen tegen reuma. De achtergrond/aanleiding met je moeder is dus niet te vergelijken.Ik schrijf je dus ALLEEN op basis van mijn individuele/persoonlijk 'fysieke' ervaringen.Ik ben een man, toen 50jr, 1,87m, altijd gesport en nooit zwaarder geweest dan 80kg, V.w.b. pompfunctie. De mijne was indertijd vergelijkbaar met die van je moeder en is inmiddels op goed peil. (Bedenk ook dat een gezond hart ca. 60% pompt, cq het hart voor 60% 'leegdrukt', dat is nooit 100%, dus zo moet je die 16% niet vergelijken.)V.w.b. tillen/actief zijn. Mijn ICD is ingesteld op 60-140bpm en heeft een bewegingssensor. Dat laatste betekent dat alleen bij inspanning waarbij de ICD beweging registreert mijn hartslag oploopt. Voorbeeld: op zo'n hometrainer fietsje werkt het niet (dan raak je héél snel uitgeput omdat je bij wijze van spreken op 100bpm trapt maar je ICD op 60 blijft omdat het geen beweging registreert, met hardlopen/trimmen is het om diezelfde reden geen probleem.Dus om het zo maar te zeggen; tillen/sjouwen is geen enkel probleem, maar hartslag loopt niet op waarmee je dus beperkt bent in wat je kunt. Kwestie van even op adem komen.Maar nogmaals, ik heb geen bypasses, het kan zijn dat voor je moeder andere criteria gelden.Ik vermoed ook dat je moeder ook bovenmatig transpireert als het warm is? Vergelijkbare reden: jouw hart/hersenen herkennen hitte waardoor je hart wat sneller gaat pompen voor extra koeling. ICD registreert dat niet dus gaan 'wij' bovengemiddeld transpireren.Hoop dat je hier wat aan hebt.Wellicht reageert er nog iemand die dit ook herkent.Groet,

    0
  • L avatar
    Geachte mevrouw,Uw moeder en u hebben veel meegemaakt en ik zal proberen op uw vragen een antwoord te geven.Tijdens een IC-opname, coma en beademing kan het zeker voorkomen dat mensen veel dromen, o.a. afhankelijk van de (slaap) medicatie. Gelukkig zijn het dus geen nare dromen geweest.De pompfunctie (ejectiefractie) kan zeker verbeteren. Daar is de gehele behandeling, dus zowel operatie als haar medicatie, voor bedoeld, en ze lijkt dus goed te reageren.Het is heel lastig om te definiëren wat "zwaar tillen" is. Dit verschilt van persoon tot persoon. Als zij er geen last van ondervindt, lijkt t bij haar geen probleem en kan/moet het zeker bij haar eigen arts worden nagevraagd.Gelukkig kan zij veel (of alles) en dat gebeurt gelukkig ook bij veel andere patienten met hartfalen. Sterker nog, door fysieke inspanning worden de klachten en inspanningstolerantie meestal beter. Geen reden om dit te minderen dus.

    0

Je moet Inloggen om te reageren

×
We use technologies like cookies to store and/or access device information. We do this to improve browsing experience and to show (non-) personalized ads. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
FunctionalAlways active
Statistics
Marketing
AcceptDenyManageSave
Privacy Policy