Ik heb in mei 2014 een hartinfarct gehad waarbij de kransslagader heeft dichtgezeten en waardoor er een klein stukje hart is afgestorven. Ik ben meteen gedotterd en er is een stent geplaatst. In 2003 heb ik nog een licht infarct gehad wat verder geen behandeling kreeg dan de medicijnen en in 2007 is er in een zijader een kleine vernauwing geconstateerd die onder controle blijft met medicijnen.Direct na het infarct had ik last van vermoeidheid, met name aan het eind van de middag / begin avond. Volgens de toenmalige cardioloog was dat heel normaal en moest ik naar mijn lichaam luisteren. Dat heb ik meerdere jaren gedaan maar desondanks kwam heel langzaam en sluimerend de vermoeidheid steeds eerder op de dag.Ik ben nu zover dat ik dagen heb dat ik al doodmoe opsta, ‘s morgens al een half uurtje ga liggen en ’s middags idem. Als ik mij inspan door b.v. een fietstocht te maken of gewoon een half uurtje intensieve lichaamsbeweging dan ben ik gewoon uitgewoond. Dit heb ik trouw elk jaar bij de cardioloog gemeld en deze zit de laatste jaren met een steeds verbazender blik te kijken. Hij kan deze mate van vermoeidheid niet rijmen met de beschadiging. Er zijn al allerlei onderzoektrajecten geweest zoals, 2x naar een internist die mij binnenste buiten heeft gekeerd, slaaptesten voor apneu, psycholoog of het niet tussen de oren zat, verandering van medicijnen, voedingspatroon, etc., alles was prima en als ik niet zo moe was dan was ik supergezond.Ik ben dus een beetje aan het eind van mijn latijn aan het komen, mijn werk is al aangepast zodat ik alleen nog maar thuis werk en met de nodige rust tussendoor lukt dat nog. Mijn concentratievermogen wordt steeds minder en ik baal er van dat deze vermoeidheid zich niet stabiliseert maar langzaam steeds erger wordt. Ik ben nu 14 jaar na het infarct nog steeds bezig met dat moment omdat ik er elke dag mee wordt geconfronteerd. Voor mijn infarct was ik nooit moe, ik draaide dag- avond- en nachtdiensten en had aan max. 6 uur slaap genoeg.Ik hoorde van dit forum op de tv en stel mijn vragen dus hier maar een keer, wie weet is er iemand die dit ook heeft meegemaakt of meemaakt. Omdat dit begon na het infarct zoek ik daar nog steeds de oorzaak, alleen wat en waarom weet niemand.De eerste vraag is of er in dit forum iemand is met dezelfde verschijnselen en of er bij deze ook niets gevonden kan worden. Een tweede vraag misschien aan de deelnemende artsen of zij dit eerder hebben meegemaakt in hun praktijk, suggesties hebben of misschien zelfs een echt antwoord
4 REACTIES
Je moet Inloggen om te reageren
A S
H x
m t
P T