Twijfel

Goedemorgen, ik heb een heel verhaal.

ik ben een vrouw van 54 met bijna altijd wel spanning om haar heen en ik rook, ja ik weet het het is niet goed zelfs slecht, maar ik doe het wel. Daarnaast ben ik ook een intensieve sportster, ik sport minimaal anderhalf uur per dag. Cardio, hardlopen en spinning. Let goed op mijn voeding en ben zeker niet te zwaar. In 2014 heb ik het voor het eerst gehad, ik liep naar boven en kreeg een enorm pijnlijk gevoel, ik kan het het beste omschrijven alsof iemand heel hart in mijn hart kneep, dit zakte naar een paar minuten weer af en in de loop van de ochtend kreeg ik het weer, ik ben toen naar de huisarts gegaan en zei dit komt gewoon van spanning, niks om je zorgen over te maken. Ik heb later die dag op een site hart voor vrouwen, mijn verhaal verteld, dit omdat ik dacht misschien hebben meer vrouwen dit, maar zij zijn verbonden met het Radboud en het antwoord wat ik terug kreeg is, dat prof. Maas aan een beginnende agina pectoris dacht als ik een verwijzing van de huisarts kreeg mocht ik daar langskomen, mijn huisarts werkte niet mee en heb ik het laten rusten. Hij denkt gewoon spanning en stress. Soms had ik deze verschijnselen wel en dan weer niet, maar de laatste tijd en dan praat ik zeker over een half jaar heb ik in mijn linker onderbeen een dofgevoel en dit zelfde gevoel heb ik in mijn hals linkerzijde. Nu ben ik sinds een paar weken extreem moe, kortademig, last van een zware linkerarm, pijn tussen mijn schouderbladen, misselijk en opeens kreeg ik dat gevoel ook aan mijn kaak, ik kan het gevoel het beste omschrijven als bij een verdoving. Ik weer naar de huisarts, hij heeft me doorgestuurd naar een cardioloog, die na een hartfilmpje, meteen kon zeggen het is niet je hart, voor de zekerheid een fietstest, ook daar kwam niets uit. Ik sport al weken niet meer daarvoor ben ik te moe, niet moe van slaap maar moe mijn lichaam wil niet. Ik heb een verwijzing aan de huisarts gevraagd voor prof. Maas, waar ik nog altijd terecht kan. Deze krijg ik wederom niet, omdat het spanning is volgens beide artsen. Ik krijg nu een verwijzing naar een psychiater voor de stress. Ik wil wel benadrukken dat ik werkelijk nooit bij de huisarts kom tenzij er echt wat is. Mijn gevoel zegt dat ze er beide naast zitten. Ik heb wel klachten door spanningen gehad of burn out, maar die kan ik niet met deze klachten vergelijken,  de moeheid is anders en had niet die verdoofde plekken, of krampen rond mijn hart. Hehe dan eindelijk mijn vraag, kan er toch het begin van een verstopping zijn of erger wordend, maar dat je dit niet via hartfilmpje of inspanningstest kunt waarnemen? Het enige dat ik wil, is gewoon zekerheid dat het toen niet een beginnende agina pectoris was die zich langzaam verergerd. Symptomen door span