// Zorg algemeen

Terugval VKF en overslagen ná ablatie

Beste

25 jaar. Ik las al enkele getuigenissen maar wou toch ook even kort mijn verhaal doen. 
2,5 jaar geleden kreeg ik voor de eerste keer te maken met een VKF (voorkamerfibrilatie). Lange periode en zware stressperiode ging eraan vooraf en op het moment van opname ook hyperthyreoïdie, schildklier. Extra uitlokkende factor mogelijk gebruik van alcohol. Tweede episode VKF +-1,5 jaar geleden, derde episode VKF iets minder dan 1 jaar geleden tijdens reis reis in Thailand. Deze laatste duurde maarliefst 36h waarbij het normale sinusritme kon hernemen gelukkig zonder elektroshock. 

Maart 2016 werd beslist om een Cryoablatie laten uit te voeren. Terug aan het werk na enkele weken. Sinds de ingreep is een constante rust hartslag van +90/min (voor de ingreep +-60/min) waar te nemen. In die tussentijd heb ik me jammer genoeg nog geen enkel moment beter gevoeld als voor de ingreep. 

​Echter werd dan rond juni 2016 schilklier dan opnieuw in hyper gegaan en heb zelf beslist (tegen de wil van endocrinologe in) geen medicatie te nemen. Al na enkele dagen begon schildklier zichzelf te herstellen en is tot vandaag perfect in orde zonder medicatie.

Augustus opnieuw een betablokker opgestart (Inderal 10mg -lage dosis) omwille van de nog steeds hoge en onrustige rusthartslag. Pas na de opstart van de betablokker kreeg ik last van overslagen, gemiddeld 1-2 per dag. Laatste weken werden de overslagen heviger met enkele per dag.
Twee dagen geleden onverwacht midden in de nacht wakker geschoten met opnieuw VKF zonder een duidelijke uitlokkende factor. Meteen naar spoed en gelukkig snel onder controle. Voorlopig wil cardioloog nog afwachten met 2de ablatie. Wel opnieuw opstart Tambocor naast Inderal.

Zijn er mensen me gelijkaardige klachten, verhalen, ... en wat zijn de oplossingen?
Ik wil zelf kost wat kost een 2de ablatie vermijden, maar de overslagen zorgen voor heel wat onrust (en waren blijkbaar een voorbode van wat dan 2 dagen geleden terug gebeurde...) 
Als 25 jarige is het alles behalve mogelijk om me neer te leggen bij de 'onschuldigheid' van de overslagen, maar natuurlijk is het de VKF die me de meeste zorgen baat. Ik ben al enkele maanden thuis van werk net omwille van al het voorgaande en was net zo overtuigd opnieuw dat ik de goede kant aan het uitgaan was; fysiek én mentaal...

Alvast bedankt voor reactie(s)!

 

 


0

Rapporteer

We zullen uw aanvraag zo snel mogelijk verwerken.

RAPPORTEER ONDERWERPANNULEER


3 REACTIES

  • J v avatar
    Daan en ,Ik ben inmiddels 27 jaar en op 24 jarige leeftijd heb ik een ablatie ondergaan (via mijn lies). Na de operatie is mijn ritmestoornis voor 99% weg. Ik heb nog losse ritme stoornissen en overslagen maar het op hol slaan van mijn hart is verholpen. Ik had dit probleem vanaf mijn 16e en ben nooit goed geholpen. Mijn ritme problemen kwamen altijd in aanvallen van ongeveer 30 minuten en dan soms drie keer per week en soms maanden niet. Nadat mijn vriend mij aan mijn haren naar mijn laatste cardioloog had gesleept en ik een urgentie brief voor de spoedeisende hulp (zodat ik eindelijk eens direct aan de monitoren zou worden gelegd bij binnenkomst) kreeg hebben ze het eindelijk kunnen vangen. Ik zal de details besparen maar het infuus voor de adrenaline zat al in mijn arm en ik had moeite mezelf te kalmeren aangezien iedereen om me heen in paniek was. Ik wist dat het zoals altijd weer over zou gaan en dat deed het ook. Ik werdt wel direct de maandag erna geopereerd en ik ben er wel heel erg mee geholpen. Bij mij is er dus ook nooit gezocht naar een reden. Wel heb ik een opa die jong overleden is aan een hartstilstand en mijn vader zit ook al jaren aan de beta-blokkers. Ben jij inmiddels al wat wijzer? Ik vond de ablatie ook niet prettig en ik hoop dat ik nooit een tweede keer hoef. Zelf heb ik nooit gedronken dus ik kan er niet over meepraten. Zelf weet ik dat ik een iets traag werkende schildklier heb maar ik krijg er geen medicatie voor maar ik vind het wel typisch dat er bij ons beide iets is met de schildklier. Ik hoop dat ze je inmiddels hebben kunnen helpen want ik leef nu medicatie vrij en voel me meetal prima op een extreem lage bloeddruk na die nog wel eens vervelend kan zijn. Wel weet ik dat ze bij mij vaker hebben gebrand tijdens de ablatie dan officieel (handig of toegestaan is) dit om een tweede ablatie te voorkomen. Misschien heb jij ook meer triggers dan ze hebben weg gebrand en kunnen ze (helaas) alleen met een tweede ablatie je echt van je problemen afhelpen.

    0
  • D S avatar
    Alvast bedankt voor het snelle antwoord.Hartritmestoornissen zitten wel degelijk in de familie, welliswaar andere vormen dan de boezemfibrillatie. Alsook geschiedenis van schildklierproblemen. Echter is de schildklier al enkele tijd terug onder controle.Enkele maanden terug is ook een burn-out vastgesteld met als gevolg heel lage dopamine en endorfine waarden en een verstoord evenwicht tussen cortisol en adrenaline in het lichaam. Een 'adrenalinestoot' heeft volgens mij deze keer dan ook de aanleiding gegeven tot de VKF. Ik ben zelf ook al een tijd 'op zoek' naar de oorzaak van alle voorgaande gezondheidsproblemen. Jammer genoeg wordt steeds opnieuw symptomatisch (en acuut) behandeld in onze westerse geneeskunde. Het is dan ook heel moeilijk om zelf antwoorden te zoeken en te vinden. Alle artsen blijven in hun vakgebied en kunnen maar heel weinig begrip opbrengen wer er sprake in van een 'groter, algeheel, onderliggend probleem'...

    0
  • L D avatar
    25 jaar is erg jong voor boezemfibrilleren en het lijkt me erg belangrijk dat er naar de oorzaak wordt gezocht.Een ontregelde schildklier is een bekende oorzaak. Ook kan een andere ritmestoornis, die wel vaak op jonge leeftijd voorkomt, zoals een AVNRT, of een AVRT, onderliggend zijn aan het probleem, omdat deze ritmestoornis kan overgaan in boezemfibrilleren. Als er voor jouw cryo-ablatie hier niet naar is gezocht, dan moet alsnog overwogen worden om zo'n onderliggende ritmestoornis te onderzoeken. Dat is belangrijk omdat deze ritmestoornissen eenvoudig te behandelen zijn. Een derde oorzaak is dat het erfelijk is, en dat weet je als er ook andere jonge mensen in de familie last hebben van boezemfibrilleren.De overslagen spelen hier door heen, maar zou ik niet willen beschouwen als de oorzaak van het boezemfibrilleren.Ik ben benieuwd of er op de website meer jonge mensen met boezemfibrilleren actief zijn.

    0

Je moet Inloggen om te reageren

×
We use technologies like cookies to store and/or access device information. We do this to improve browsing experience and to show (non-) personalized ads. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
FunctionalAlways active
Statistics
Marketing
AcceptDenyManageSave
Privacy Policy