Beste
25 jaar. Ik las al enkele getuigenissen maar wou toch ook even kort mijn verhaal doen.
2,5 jaar geleden kreeg ik voor de eerste keer te maken met een VKF (voorkamerfibrilatie). Lange periode en zware stressperiode ging eraan vooraf en op het moment van opname ook hyperthyreoïdie, schildklier. Extra uitlokkende factor mogelijk gebruik van alcohol. Tweede episode VKF +-1,5 jaar geleden, derde episode VKF iets minder dan 1 jaar geleden tijdens reis reis in Thailand. Deze laatste duurde maarliefst 36h waarbij het normale sinusritme kon hernemen gelukkig zonder elektroshock.
Maart 2016 werd beslist om een Cryoablatie laten uit te voeren. Terug aan het werk na enkele weken. Sinds de ingreep is een constante rust hartslag van +90/min (voor de ingreep +-60/min) waar te nemen. In die tussentijd heb ik me jammer genoeg nog geen enkel moment beter gevoeld als voor de ingreep.
Echter werd dan rond juni 2016 schilklier dan opnieuw in hyper gegaan en heb zelf beslist (tegen de wil van endocrinologe in) geen medicatie te nemen. Al na enkele dagen begon schildklier zichzelf te herstellen en is tot vandaag perfect in orde zonder medicatie.
Augustus opnieuw een betablokker opgestart (Inderal 10mg -lage dosis) omwille van de nog steeds hoge en onrustige rusthartslag. Pas na de opstart van de betablokker kreeg ik last van overslagen, gemiddeld 1-2 per dag. Laatste weken werden de overslagen heviger met enkele per dag.
Twee dagen geleden onverwacht midden in de nacht wakker geschoten met opnieuw VKF zonder een duidelijke uitlokkende factor. Meteen naar spoed en gelukkig snel onder controle. Voorlopig wil cardioloog nog afwachten met 2de ablatie. Wel opnieuw opstart Tambocor naast Inderal.
Zijn er mensen me gelijkaardige klachten, verhalen, ... en wat zijn de oplossingen?
Ik wil zelf kost wat kost een 2de ablatie vermijden, maar de overslagen zorgen voor heel wat onrust (en waren blijkbaar een voorbode van wat dan 2 dagen geleden terug gebeurde...)
Als 25 jarige is het alles behalve mogelijk om me neer te leggen bij de 'onschuldigheid' van de overslagen, maar natuurlijk is het de VKF die me de meeste zorgen baat. Ik ben al enkele maanden thuis van werk net omwille van al het voorgaande en was net zo overtuigd opnieuw dat ik de goede kant aan het uitgaan was; fysiek én mentaal...
Alvast bedankt voor reactie(s)!
3 REACTIES
Je moet Inloggen om te reageren
J v
D S
L D