succesolle ablatie

Gezien er vele verhalen over ablatie te lezen zijn die minder succesvol zijn plaatst ik de mijne.
Gisteren heb ik mijn ablatie ondergaan ivm een avnrt.
Ik ben een 49 jarige vrouw en had klahten in periodes , soms maanden niet en soms een paar keer per dag.
Mijn hartslag sprong vanuit t niets soms van 80 maar 200 en herstelde meestal redelijk snel weer .

Mijn ablatie vond plaats in het LUMC en ik geef toe dat het voor mij  best een pittige ingreep was .

Het opvoeren van de katheters vond ik  een onaangenaam vreemd gevoel( in rechter bil )  maar niet meer dan dat.
Mijn ritmestoornis was snel opwekbaar en mijn ritme  zat binnen een minuut of 5 op de 250 slagenper minuut  en blijf dan maar eens stil liggen.
Na een paar keer opjagen van mijn ritme werd er gestart met het "branden".
De eerst 4 tot 5 keer gaf  dit niet meer dan een warm gevoel en zo licht brandend dat het geen pijn deed.
Tussendoor kreeg ik heftige pijn in mijn schouder waarvoor ik een beetje fentanyl kreeg,helaas bleef het lekkere wappie gevoel dat mij  werd beloofd uit maar de pijn zakte wel acceptabel af.

Ik ervoer tijdens de hele  ingreep een soort van  van geweld in mijn lijf tgv de steeds weer opkomende ritme stoornissen, mijn linker arm en voet voelde koud en tintelde maar al met al bleef alles dragelijk en hanteerbaar .
De laatste keer branden was de klap op de vuurpijl en mijn inziens een 'alles of niets' actie van de arts.
Het  voelde alsof ze dacht dat ze als zachte heelmeester een 2e ablatie zou creëren en daarom als toetje een flinke tik uitdeelde.. en dat was even pittig. Het duurde langer dan de eerdere keren branden en veel intenser  was niet grappig maar de pijn was heel snel weg en de ablatie zeer succesvol .  
Meteen na de ingreep geen overslagjes of andere klachten gehad !

ik schrijf dit met een mooi rustig ritme .....

t is te doen !