raadzaam snel een afspraak te maken?

goede avond..

Begin september ben ik opgenomen in het ziekenhuis met een aanhoudende sinustachycardie in combinatie met downsloping ST segmenten en negatieve T golven.. gelukkig wees het bloed en echo verder niks uit en toen kon ik na drie dagen gaan. Kreeg wel bisoprolol mee.

Er is nu toch iets gebeurt waar ik me toch wel zorgen om maak. Ik heb me niet aan de medicatie gehouden en wilde wachten eigenlijk tot ik een second opinion zou krijgen. De laatste drie weken had ik constant last van mijn linker schouder maar ik dacht dat ik gewoon teveel in de tuin gewerkt had in september.. Maar woensdag werd de pijn heviger en trok door tot helemaal onder mijn linker schouderblad en had zelfs pijn met inademen .. die middag ging ik met mijn dochter boodschappen doen en toen ik de boodschappentas op de grond zette, kreeg ik weer een tachycardie aanval.. met een ritme tot naar schattig 150 a 190 bpm .. op zulke momenten heb ik het ook ontzettened benauwd. Ik ben goed en wel thuis gekomen en heb meteen de bisoprolol ingenomen..  de tachycardie ging over .. maar verhipt bemerkte ik savonds ook dat de pijn in mijn rug/schouder minder werd.. Ik werd vanmorgen wakker en de pijn was totaal verdwenen (terwijl ik er al dik 3 weken behoorlijk last van had.. met gisteren als toppunt).. Ook heb ik al dik 2,5 jaar last van misselijkheid tot overgeven aan toe en ontzettende vermoeidheid. en duizeligheid. waarvoor ze tot op heden nog geen eenduidige diagnose hebben kunnen stellen..  Het viel me op dat na mijn ablatie van januarie die klachten ineens verdwenen waren (na 2,5 jaar ellende).. mr nu ik qua ritmestoornis weer helemaal terug bij af ben.. komen die klachten ook ineens weer de kop op steken.. vorige week weer de hele week misselijk geweest. .. Ik heb eigenlijk pas een controle afspraak in januari,, maar ben inmiddels wel aan het proberen een second opinion te regelen in een ander ziekenhuis. Gezien mijn klachten.. zou dit met mijn hart te maken kunnen hebben? t kan natuurlijk gewoon toeval zijn.. maar vind het wel erg frapant en vertrouw het eigenlijk niet zo. Zou ik er goed aan doen om dit voor te leggen aan mijn huisarts en dan wellicht proberen voor een spoedafspraak te gaan of zo? In veertien jaar heb ik me nooit druk gemaakt om mijn hartritmestoornisen.. mr nu begin ik me toch best zorgen te maken (ik ben overigens pas 38) .. het zit me toch niet lekker