Hallo,
Sinds mijn hartinfarct, nu 4 jaar geleden, heb ik veel last van overslagen. Nu ben ik bijna 43 jaar. Ik heb al diverse medicatie geprobeerd, waaronder diversen betablokkers. Helaas help het of niet of het helpt maar heel tijdelijk, ongeveer 3 maanden.
Mijn cardioloog heeft me doorgestuurd naar een longarts voor een uitgebreidere inspanningstest. Ook omdat ik bij inspanning snel kortademig ben. Bij de test mocht ik al snel stoppen omdat ik last had van bigemini. Van deze test heb ik 5 dagen moeten bij komen.
Vervolgens ben ik naar een cardioloog in een ander ziekenhuis gestuurd om te kijken of een ablatie zinvol zou zijn. Daar heb ik een MRI gehad. Gelukkig was de pompfunctie goed, maar de overslagen lijken op een punt te ontstaan waar ablatie geen zin zou hebben. Daarom heb ik flecainide gekregen. Na 2,5 week had ik nog steeds het idee dat ik eerder meer dan minder overslagen had. Na overleg is de dosis verdubbeld. Een aantal dagen later kreeg ik nog meer overlagen en pijn op mijn borst. Daarnaast ook misselijk. Uiteindelijk ben ik toch weer voor de zoveelste keer naar de eerste hart hulp gestuurd. Hier worden acute dingen uitgesloten en word je weer naar huis gestuurd. Ik weet niet of het een combinatie was van de medicijnen, wat meer dingen geprobeerd te doen en de warmte van de afgelopen dagen, waar ik overigens wel heel goed tegen kan. Na overleg ben ik dan ook weer gestopt met de flecainide.
Mijn conditie is de laatste tijd niet optimaal, dus ik probeer hier samen met een fysiotherapeut aan te werken. Het lukt alleen niet zo goed om verder uit te breiden. Het laatste half jaar gaat het eigenlijk steeds minder.
Ik merk als ik alles heel rustig en gedoseerd doe dat het dan redelijk gaat, alhoewel ik ook dagen heb dat haren wassen al te veel inspanning is. Maar zodra ik iets meer doe ben ik gelijk 2-5 dagen ziek. Dan heb ik nog meer overslagen, pijn op de borst, ben ik moe en misselijk.
Wat zijn eventuele andere mogelijkheden om minder last te hebben van de overslagen? Ze belemmeren mij dusdanig dat ik er van wakker word, dat ik bijna geen inspanning kan leveren, want anders word ik ziek. Zelf tijdens het eten heb ik er dusdanig veel last van dat mijn eetlust dan gelijk weg is. Zo door gaan is echt geen optie voor mij.
Met vriendelijke groet,
1 REACTIE
Je moet Inloggen om te reageren
P V