Hallo,
Mijn man (54) heeft in april vorig jaar een zware hartaanval gehad (STEMI anterior), behandeld met coronaire angioplastie en plaatsing stent van de IVA ader: hij heeft 6 weken op intensieve zorgen doorgebracht, waarvan 1 week aan de hartlong machine. Aanvankelijk was de diagnoses dat het hart verloren wegens te zwaar beschadigd was en een harttransplantatie nodig; zo slecht waren de hartwaarden. Zijn hart werd aan een hartpomp gelegd. Na een paar weken echter bleken er genoeg hartcellen aanwezig zodat transplantatie niet nodig bleek, maar wel een ICD/pacemaker. Ook die optie verdween van de tafel na zijn transfer van intensieve naar cardiologie, zo’n 6 weken later. De externe pacemaker die hij de eerste weken na ontkoppeling van de hart-longmachine had, werd verwijderd. Er waren geen hartritmestoornissen meer. Op de intensieve zelf heeft hij de nodige complicaties gehad: een hardnekkige longontsteking, een klaplong, een flebitis in zijn rechterarm, necrose van de rechterteen, een beschadigde nervus peroneus. Er was sprake van amputatie van de rechterteen. De longontsteking en flebitis zijn genezen; de rechterteen heeft men kunnen redden.
Buiten een verzwakte hartspier en aanzienlijk littekenweefsel aan het hart, heeft hij nog te kampen met een herstellende nervus peroneus in zijn rechterbeen, wat resulteerde in een ‘dropfoot’ of ‘klompvoet’. Met behulp van een hele reeks kinesitherapie sessies is dat al flink verbeterd: hij rijdt weer auto en fietst weer goed. Wandelen blijft nog een pijnlijke zaak (heeft zwelling in de rechterenkel, omwille van nervus peroneus die nog moet aangroeien). De kinesist is zeer tevreden met de metingen die hij doet en ziet dat de zenuw zich herstelt, maar dat is een werk van lange adem (een zenuw groeit aan rato van 1 mm/dag).
Ondertussen is mijn sinds 1 februari weer deeltijds aan de slag en dat lukt aardig. We prijzen ons dus zeer gelukkig.
Wat cardiologen betreft: dat is een ander verhaal. Het frustrerende is dat ze elkaar tegenspreken. De eerste die we zagen (in het revalidatiecentrum) zei dat wat medicatie betreft enkel de asaflow/cardio aspirine moest behouden. De tweede cardioloog, ons aanbevolen door onze huisarts, zegt zeer affirmatief dat alle medicatie voor de rest van zijn leven moet verder genomen worden, en hij voegde daar nog een medicament aan toe, met name lisinopril.
Met name de lisinopril geeft een aantal bijwerken: vlagen van depressie, lusteloosheid, meer vermoeidheid, malaise, zeer lage bloeddruk (7/10 ipv. 8 over 13, wat de normale bloeddruk is voor de lengte van mijn man, nl. 1m82).
De huisarts vond die bloeddruk veel te laag en heeft die dosering gehalveerd naar 10 mg. De arbeidsgeneesheer ondersteunt die beslissing. De cardioloog is het daarmee niet eens en insisteert dat dit het belangrijkste medicament is in de medische behandeling van van mijn man: nl. vermijden dat het hart vergroot omwille van de opgelopen hartschade en ondersteuning/verbetering van de pompkracht van het hart. Ik vermoed dat hij het risico op een pacemaker implant later, zo veel mogelijk tracht te beperken. Mijn man ziet het innemen van de voorgeschreven 20 mg niet zitten: hij vindt dat hij veel minder ‘levenskwaliteit’ meer heeft en de dokter en arbeidsgeneesheer is het daarmee eens, maar durft vooralsnog geen weerwerk te bieden aan de cardioloog.
Zelf probeer ik zoveel mogelijk informatie in te winnen en het te begrijpen. Zo kwam ik op dit forum terecht. Sinds de terugkomst van mijn man thuis (na 11 weken ziekenhuis) let ik zeer nauwgezet op wat ie eet: ik bak zelf dagelijks caloriearm brood voor hem met massa’s omega 3 en 6 zaden, gebruik veel noten, olijfolie edm, zorg dat hij veel groenten eet, veel vezels, weinig suikers. Bij zijn thuiskomst woog ie amper 59 kg, nu zit ie op 72 kg. Hij heeft een klein buikje, wat hij probeert kwijt te geraken. Hij fietst elke dag een half uurtje, oefent met gewichten (12 kg), loopt trappen op en af zonder buiten adem de geraken. Slapen doet ie aanzienlijk meer, maar volgens mij niet overdreven: zo’n 8 à 9u ipv. 5 uur (voor zijn zware hartaanval). Hij is vermoeider door de inname van lisinopril. We hebben beiden de indruk dat ie aan opwaartse herstelcurve zat (bloeddruk was 7 a 8 over 12/13, bloedwaardes waren zeer goed, zijn mentale gemoedstoestand was uitstekend). We dachten dat we het ergste achter de rug hadden. Tot Lisiniprol werd toegevoegd aan zijn medicatie. Zelf zegt ie dat ie sindsdien geregeld vlagen van depressies heeft.
Medicijnen zijn er door de cardioloog voorgeschreven:
Brilique 90 mg (2x daags)
Asaflow 80 mg (1 x daags)
Bisoprolol 20 mg (1 x daags)
Lipitor 20 mg (1x daags)
sinds 2/01/2018: na bezoek nieuwe cardioloog: Lisinopril 20 mg (1 x daags). Actuele dosis: sinds eind januari: gehalveerd naar 10 mg.
Daarnaast ook nog:
B-Facte Forte: 2 x daags
D-cure: 1 x/maand
Pantomed 10 mg
Resultaten laatste bloedonderzoek:
CRP, fibrinogeen: CRP minder dan 5. Fibrinogeen: niet gekend
Homocysteïne ?
Verhouding totaal cholesterol / HDL en HDL apart: HDL: 68, LDL: 37, VLDL: 16
Triglyceriden: 78
HbA1c: hemoglobine: 14
13% vetpercentage
21,8 BMI
hij heeft 1 stent
Na laatste echocardiografie:
VG niet verwijderd. Goede compensatie
rechterkamer normaal
IM lichtjes onder slerose
aanzienlijke restschade ‘litteken’ apicaal en anteroapicaal. Fej Simpson: 28%
In maart is er een radio-isotopie gepland om de ejectiefractus opnieuw te meten. Einde april volgt dan een nieuwe consultatie met de cardioloog.
Ik vermoed dat de lisinopril 20 mg dosering door cardioloog is voorgeschreven met de bedoeling om te bekijken of dit een positieve invloed heeft op de ejectiefractie. Momenteel zit mijn man aan 10 mg (dosis de hij de 1Ste weken moest nemen en daarna een dosis van 20 mg). Dat heeft hij maar 2 weken gedaan; daarna is ie opnieuw naar 10 mg. gegaan.
Vragen:
zijn er andere middelen dan lisinoprol om de pompkracht en dus de ejectiefractie te verhogen?
Moeten we toch verhogen naar 20 mg. lisinopril? De cardioloog insisteert, de arbeidsgeneesheer, controlearts ziekenfonds en onze huisarts zijn tegen, wegens te lage bloeddruk.
Alvast van harte dank,
2 REACTIES
Je moet Inloggen om te reageren
H R
L