klassieke maze achter de rug

Question

// Zorg algemeen

klassieke maze achter de rug

A V

8 jaar geleden

13 2

Hoi allemaal,

Ik heb twee weken terug de klassieke maze procedure ondergaan. Wat heftig! Veel pijn, benauwd, had vocht achter de longen en een longontsteking gekregen. Gelukkig nu een week thuis, maar nog veel "blinde" paniek. Ik heb regelmatig, en vrijwel de hele dag door, extra slagen, overslagen, runs, en boezemfibrilleren in korte (ca. 3 uur) aanvallen. Deze onstaan veel na inspanning (van de bank naar toilet lopen, of de trap op, enz.) In deze mate had ik het voor de operatie niet. Wordt er nu een beetje bang van eigenlijk. Ik slik 2 x 40 mg. Verapamil, 's ochtends en 's avonds. Wellicht te weinig? Hoewel ik het bewegen moet opvoeren, en dit doe ik ook wel, is het niet echt van harte omdat ik vaak wel weet wat er van komt als ik een stuk heb gewandeld.

De hartchirurg verzekerde mij dat deze klachten volledig passen en te verwachten waren binnen hetgeen hij allemaal had "gedaan" op/met het hart. Het was een grote en intensieve operatie geweest waarbij hij al het mogelijke had gedaan. Hij kan op dit moment niets doen aan deze stoornissen en ik kan het enkel accepteren als zijnde dat het er nu eenmaal op dit moment bij hoort. Verstandelijk volg ik het helemaal, maar als ik weer in een aanval van boezemfibrilleren zit en de hele dag extra of overslagen heb, dan schiet ik bovenop de kast en ben ik net zo'n bang vogeltje.

Is er iemand die dit herkent na een een dergelijke ingreep, of wellicht na een ablatie? Hoe gingen jullie ermee om? Ik ben er 24u per dag mee bezig.

Aan de specialisten de vraag: Hoe lang duurt het gemiddeld voordat het vaak wat rustiger wordt? Ik weet dat twee weken echt nog niks is, maar kan dit echt nog tot wel 3 maanden duren? Is het wellicht aan te bevelen om de medicijnen op te hogen, of te overleggen te wisselen van medicijnen totdat het hart wat rustiger is? Of is het puur een kwestie van tanden op elkaar en de tijd uitzitten en hoe ga ik daar mee om? Wat adviseren jullie patienten?

Hoor graag jullie ervaringen (lotgenoten en artsen),

hAlvast Hartelijk dank!

Vriendelijke groeten,

0

Rapporteer

We zullen uw aanvraag zo snel mogelijk verwerken.

RAPPORTEER ONDERWERP ANNULEER

2 REACTIES

A V
8 jaar geleden
Bedankt voor uw antwoord. Zo gedetailleerd had ik het nog niet bedacht m.b.t de wonden in het hart. Het is dus volkomen normaal wat ik steeds voel en in deze mate? U ziet dit vaker? Dus het AF, extra slagen, tachycardieen, overslagen, hoge hartslag, enz.? Mijn medicijnen zijn wat opgehoogd. Nu 3xd 40 MG verapamil en zonodig 1 extra bij aanhoudende klachten. Echter, veel effect heeft het nog niet. Heeft dit ook wat tijd nodig? Zijn er lotgenoten die dit herkennen na bijvoorbeeld een ablatie of minimaze? Hoe gingen jullie ermee om? Bij mijn vorige ablaties had ik dit niet zo extreem. Hoor nog graag van u en lotgenoten / of mensen die hier ervaring mee hebben (gehad).
0
A M
8 jaar geleden
U moet zich voorstellen dat er in de beide hartboezems een groot wondgebied is, wat nu herstellende is. Als u zich voorstelt hoe het met een wond aan de huid gaat, dan kunt u daar waarnemen dat zo'n wond inderdaad wel 3 maanden bezig kan zijn met herstellen. In het hart gebeurt hetzelfde. Daarbij is in het begin de prikkelbaarheid verhoogd en wordt dan geleidelijk minder. Te verwachten is dan ook dat de ritmestoornissen geleidelijk minder zullen optreden. Of er bij u andere anti-aritmica mogelijk zijn, is zo niet te zeggen. Maar dat is een vraag die u het uw behandelaar kunt voorleggen. Ik wens u veel sterkte met het verdere herstel.
0

Je moet Inloggen om te reageren

klassieke maze achter de rug

2 REACTIES

A V

A M