// Zorg algemeen

Is 30% een kritische grens voor de ejectiefractie?

Een dalende ejectiefractie (EF) is een indicatie van verslechterende hartconditie waar op gegeven moment bij ingegrepen moet worden. Je hoort wel eens dat als de EF lager dan 30% is geworden dat het dan i.h.a. lastiger is om te herstellen van een ingreep (welke dan ook) en dat de rest-kwaliteit van leven minder is dan indien een ingreep nog gebeurt bij een EF die hoger is dan 30%.

- Klopt dat?

- Hoe vaak zou een EF bepaald behoren te worden bij een patient met een vroeger hartinfarct?


0

Rapporteer

We zullen uw aanvraag zo snel mogelijk verwerken.

RAPPORTEER ONDERWERPANNULEER


3 REACTIES

  • H P avatar
    , voor het antwoord op je vraag ik je naar mijn antwoord van een paar dagen geleden op een vergelijkbare vraag van je. De grens van 30% voor een ejectiefractie van de linker hartkamer komt n.a.v. wetenschappelijk onderzoek voor in richtlijnen die cardiologen gebruiken om beslissingen over de behandeling van patiënten te nemen. Hoe slechter de ejectiefractie, hoe groter vaak het risico voor de patiënt.

    0
  • S v avatar
    Op het symposium "Meetbaar Beter", gehouden eind november vorig jaar, werd bij een van de presentaties vrij expliciet aangegeven dat een cardiologisch ingrijpen bij een Ejectiefractie van boven de 30% meer kans op succes [kwaliteit van leven] voor de patiënt zou ontstaan, dan wer gewacht zou worden totdat de EJ < 30% zou komen.Herkent u dit?Kunt u ons helpen aan de sheets die hierover gaan?Ik meen dat het de presentatie van de thoraxchirurg Speekenbrink uit het medisch centrum Twente was, in ieder geval zat het voor de pauze van het symposium.

    0
  • H P avatar
    Een bevinding uit wetenschappelijk onderzoek is dat één van de belangrijkste maten die de prognose van een patiënt bepalen de linkerkamerejectiefractie is. Ook klachten van hartfalen (kortademigheid, vocht vasthouden) nemen vaak toe naarmate de ejectiefractie lager is. De 30% (= de helft van normaal) is een grens die in wetenschappelijk onderzoek vaak gebruikt is om het verschil in prognose te onderzoeken bij mensen boven en onder die grens. Dientengevolge wordt deze grens geregeld gehanteerd bij beslissingen door de cardioloog over behandelingen en ingrepen die een patiënt al dan niet kan of dient te ondergaan. Hoe vaak een ejectiefractie bepaald moet worden hangt erg van het ziektebeeld van de individuele patient af.

    0

Je moet Inloggen om te reageren

×
We use technologies like cookies to store and/or access device information. We do this to improve browsing experience and to show (non-) personalized ads. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
FunctionalAlways active
Statistics
Marketing
AcceptDenyManageSave
Privacy Policy