inspanning ja of nee pijn op borst etc.

10 REACTIES

• 

  W e

  9 jaar geleden

  Ach, mijn "ver" is pure psychology, ik weet dat het niet in mijn bloedvaten zit dus dan durf je wat verder te gaan maar fijn is dat niet. Mijn ritmestoornis is puur zenuw gerelateerd, dus fietsen en zo gaat wel, maar puur op inzet en weten dat ik daarna 3-4 dagen volledig kapot zit. De cardiologen zeggen allemaal dat het hart autonoom is, maar in principe is dat , je hart reageerd op zoveel dingen dat je zelfs je hart kan "breken"! Dat het patroon voor het hartritme een autonoom gedeelte is geloof ik meteen en daar is geen discussie over, maar dat de reactie van het hart niet van buiten af beinvloed kan worden geloof ik niet en daar zijn ook genoeg verhalen alleen al hier om dat te ontkrachten. De nervus vagus regelt je bloeddruk, hartritme, maag, darmen, middenrif, en nog veel meer wat nog niet bekend is, dat ik er van overtuigd ben dat die in veel gevallen een prominente rol speelt bij onze klachten.Ik heb vanaf vorige week vrijdag weer zeer veel raadselachtige klachten van mijn hart, voor de eerste x in een hele lange tijd weer een ambu voor de deur gehad, was niet fijn. Het ambu personeel had het over verlengde qt tijd, maar konden verder niks doen, dus maar weer afwachten wer de "bom" breekt. Reveal gaf alleen versnelt sinusritme van 100 aan en verder geen bijzonderheden. En zo gaat het wereldje rond, maar we houden vol en hoop op betere jaren ?

  ---

  0
• 

  R v

  9 jaar geleden

  je komt nog ver :) Ik bedoel, bij mij houdt het al op bij wandelen. Meer zit er niet in. Sterker nog, dan kan het al fout gaan. Maar goed, het idee is voor beiden duidelijk.Het is niet te doen.Ik vind het dan ook jammer dat er ook hier weinig info en reactie komt.. Misschien mag ik dit ook niet verwachten, maar je zou graag willen dat er meer uitleg gegeven wordt over WAT je voelt .Voor mij zou een verklaring al veel kunnen doen. Tot de dag van vandaag hoor ik "het is u hart niet".. maar dat is natuurlijk niet helemaal waar. Het is misschien niet een acuut probleem vanuit het hart, maar de spasme en de klachten hebben effect op mijn hart. spasme/overslag.. pijn borst..dus mijn hart doet dan raar. en het belemmert elke vorm van beweging en inspanning.

  ---

  0
• 

  W e

  9 jaar geleden

  Ik herken je verhaal compleet.Fietsen, voetballen, fitness, enz. is geen doen met de problemen die wij hebben.Bij mij gaat het trainen op zich nog aardig (zolang ik het maar met mate doe), wel pijn en benauwdheid (vooral met rust) maar te doen (verstand op standje - Het is niet mijn hart-) maar de aftershock is de megaklapper.Zeer veel pijn op borst en ademhaling is blug, overslagen, hartritme, het houd niet op en dat gaat dan 3 - 4 dagen door! Maar omdat ze ervan overtuigd zijn dat trainen de manier is, ga je er mee beginnen, maar naar 3 maanden was ik compleet kapot en nog verder van huis dan voor de tijd.Sporten is voor mij geen fun of geeft geen energie, het vreet het met huid en haar op!Toch snap ik het belang ook om je hart op conditie te houden, dus met vlagen dan probeer ik weer wat, maar wat je zegt, het is net als steeds een koelkast met 220 volt beet pakken, het wordt steeds minder en minder!!!

  ---

  0
• 

  R v

  9 jaar geleden

  herken het enorm.het is mega frustrerend. Ook omdat het iets fysiologisch is. maar niet weet WAT.Toch verbaast me wel dat er zo weinig mee gedaan wordt, want nogmaals je leest echt op het internet , zeker USA , veel van dit soort type klachten verhalen.. en toch echt de relatie met vagus nerve. nervus vagus. Ik krijg altijd pijn op mijn borst met inspanning en bij beweging bovenlichaam overslagen.Dus bewegen is een hel. Toch lijkt geen arts of cardioloog het te begrijpen. Gewoon bewegen meneer, Lekker langzaam sporten opbouwen.Ik vraag me altijd af of ze dan goed geluisterd hebben. Ik zeg net..dat gaat niet.. dan krijg ik last.Het is hetzelfde als je elke keer een 220+ volt krijgt als je bijv de koelkast open doet. Geloof me , na een aantal keer doe je toch die koelkast niet meer open.. hoe vaak mensen ook zeggen..het is maar een koelkast hoor..

  ---

  0
• 

  W e

  9 jaar geleden

  roemheld syndroom is het te veel aan "luchthappen" waardoor je dus veel lucht in je maag en darmen hebt die daardoor blijkbaar opzetten en zo tegen je middenrif aan drukt en daardoor hartoverslagen en trillingen kunnen produceren (is de redenatie).En ja, de frustratie van het steeds tegen de lamp lopen bij doctoren is ergerlijk, maar ook (in zoverre natuurlijk) voor hun. Zij krijgen ons steeds weer voor het bureau en proberen elke test om ons duidelijk te maken dat het niet levensbedreigend is.Alleen probeer jezelf maar eens als een vrouw voor te stellen die een kind b, want dat is wat zij moeten! Ze hebben geen idee hoe het is om elke dag weer te moeten op staan met de vraag van: hoe erg wordt het vandaag, lig ik straks weer als een vis op het droge lucht te happen, hoeveel pijn is het vandaag, kan ik wel dit of dat doen want stel je voor......, moet ik nu wel of niet naar de DW of EH, enz. Zij kunnen alleen reageren op tastbaar bewijs dat er wat mis is en niet eerder, en daarom is het ook altijd weer een "genot" als ze dan zeggen van "het is allemaal oké" en je dan het gezicht ziet als je zegt "kut", want ze geven je goed nieuws en je reageert alsof ze je slecht nieuws gegeven hebben, maar voor ons is dat het ook, want wij zijn geen stap verder want we weten nog steeds niet wat er wel aan de hand is. Had ik maar wat, al was het een verstopping of prince metal of wat dan maar ook, dan kon ik er wat mee, maar met dit, NE...........Heb dat ook wel eens bij een iemand met een hartfunctie van 75% (na een hartaanval) gezegt,dat diegene in dit geval beter af was dan ik, want als hij bij de dokter of dw of eh komt, kijken ze hem niet aan alsof ie gestoord is, omdat hij "wat" heeft!Maar wat je ook zegt, de grootste frustratie en boosheid is als ze je als gek of hypo weg gaan zetten en je kleinerend behandelen alsof je een kleine kind bent wat geen snoepje heeft gekregen, dan kan ik ze wel een klap of schop geven.Zij krijgen ons max even een kwartiertje (of bij de EH 3 uur) te zien en volgende patiënt, maar voor ons is het ons leven en zoektocht van wat ons mankeert.We komen met ideeën en suggesties om een verklaring te vinden, we verdiepen ons in de materie, lezen verslagen, komen hier op hart.volgers bij elkaar voor ideeën en toch kijken de meeste artsen en doctoren je aan als of je van een andere planeet komt!!!!Laatst kwam ik iemand tegen die dus patiënten begeleid met psychosomatische problemen en die zelf een operatie had gehad. Deze man was bijna een 1 jaar geleden onder het mes geweest maar had nog steeds last van de operatie, en kwam dus in ons molentje terecht en was op zijn zachtst gezegd niet echt happy. Ik zei tegen hem dat hij nu de man voor de psychosomatische problemen was, want hij had nu ervaring hoe het is om iets te hebben wat niemand kan verklaren en tegen wordt gezegd van leef er maar mee!!!

  ---

  0
• 

  R v

  9 jaar geleden

  Dank voor je eerlijke en open verhaal !Je omschrijft het . Het hart zelf zal best ok zijn. de aderen ook, maar iets in de weg er naar toe klopt niet ! En ook ik geloof in de nervus vagus, en middenrif.. ooit omschreven als roemheld syndroom. Dat is zo herkenbaar voor mij wat daar staat. Het begon bij mij uit het niets na jaren hard gelopen te hebben. ik werd van de ene op andere dag niet goed. Je klachten herken ikHet bizarre vind ik dat het niet gediagnosticeerd wordt. Ik krijg te horen dat alles goed is???Dat is het niet. weet niet wat het is..maar dat zegt niet. Omdat het niet weet, heb je niets. Maar zo werkt het niet. Als je niet weet wat iemand heeft, kun je ook niet zeggen dat het niet ernstig is of kan worden. En dan is dit ook nog eens je hart en niet je teennagel.!!Er is wel iets niet goed, alleen schijnbaar is het niet simpel te achterhalen. Ook ik heb diverse paden al gehad. De cardioloog zegt. je maag slokdarm.. dus dan de MDL arts en die zegt nee hoor, dat is het niet, hooguit je hart. Allebei doktoren ! Toch spreken ze elkaar tegen. Als er dan niet uitkomt is het stress of angst. Natuurlijk is er angst. maar toen jij die koffers deed en last kreeg had je geen angst op dat moment. De angst komt pas veel later. Bij geen duidelijkheid. Het meest erge vind ik, dat je niet gehoord wordt. luistert niet. Je vertelt je verhaal , je geeft na jaren zelf aan wat er mis gaat en kijkt je aan..bent u dan dokter? Ja.na zoveel jaar wel omtrent je eigen lichaam. Psychologen? ook gezien. Maar die gaan mijn lichamelijke probleem niet oplossen.. dat kan ook niet. hoe ik ermee om moet gaan misschien wel. Alleen vroeg ik dan..WAAR ik dan mee om moest gaan. Welke kwaal, welk probleem? Welke ziekte? Hoe kun je ergens mee omgaan als je niet weet wat ? bij mij zijn die spasmes zeer fel. als een soort bliksemachtige stroomknal van een seconde of soms een paar achter elkaar. op dat moment van die stoot is mijn hart raar aan het doen. dus geen idee of het mijn hart is..of een vagus prikkeling. als ik dit vraag aan een arts dan zelfs daarop zegt , dat is het niet meneer?? of hoe weet u dat, u hoeft helemaal niets te weten van een nervus vagus? Sorry ..ook ik heb gestudeerd denk ik dan. Inspannig is onmogelijk. een beetje wandelen is al heel wat. Beweging van het bovenlichaam resulteert in overslagen en spasmes .na die spasmes heb ik enorm pijn op mijn borst. Kan het allemaal stress zijn? misschien best, ergens onderbewust, maar dan nog steeds zou een verklaring zijn wat je voelt de remedie zijn. Iets wat je weet is makkelijker mee om te gaan in je bol dan onzekerheid. Ik heb 112 broeders hier gehad die me vertellen" u moet het er niet bij laten zitten " dit is niet normaal. niet laten afpoeieren. maar als je dan naar de dokter gaat voel je je idd haast "de gek" of "de hypochonder"..want je weet het antwoord toch al. zei weten het niet. dus dan is er niks. Ik begrijp best dat het enorm lastig is voor artsen, maar of jou of mij klachten zo onbekend zijn , weet ik niet. Ik heb legio reacties op het internet gelezen omtrent dit soort klachten. kijk maar eens op stomach lurches, en er zijn lange threads op all experts cardioloog Richardson.. helaas volgens mij niet meer onder ons. veel mensen herkennen deze klachten.

  ---

  0
• 

  W e

  9 jaar geleden

  Waarmee is het bij je begonnen?Bij mij op Schiphol, in de bagagekelder.Elke dag 10.000 kg verzetten over mijn linker kant, koffer inschatten, linker hand beet pakken, van de band trekken, laten vallen en vlak voor ie de grond raakt geef je hem een slinger hup de container in.Heb dat 3 jaar lang gedaan tot in 2003 mijn schouder dag zei en sindsdien gaat het van kwaad naar erger, waarbij eerst overslagen soms gewoon 4 dagen in de week de hele dag door, dan lichte ritmestoornis van +/- 30 seconde wat langzaam op liep, toen boezemfibrilleren (vanaf 2011), waarbij van af toen de pijn is verdrievoudigt en steeds meer naar de voorkant van de borst "kruipt" via het middenrif en ribben met steeds het hart wat als een "r" lekker nog wat zout in de wonden strooit door extra zijn best te doen om te roffelen en flutteren en veel overslagen, en wat je zegt van die hele zachte maar o zo pijnlijke krampen die echt tijden daarna nog te voelen zijn en je echt op de kast helpen.Nu 2x een ablatie gehad, met een goed succes op wat kleine roffels en flutters en versnellingen na die niet te traceren zijn blijkbaar (hoort blijkbaar bij mij).Van de week nog een ct van het hart gehad, paden zijn voor iemand van mijn leeftijd (49) bijzonder schoon! Maar dat zei ik ook al tegen de cardioloog voor ze de ct deed, het zit niet in de aanvoer van het bloed, het is een elektrisch probleem wat zeer moeilijk (blijkbaar) is vast te leggen of te definiëren is en (voor mijn gevoel) uit het middenrif (heb ook een middenrifbreukje van 4 cm) of spasmen van de slokdarm of via de zenuwloopbaan van het hart die via de schouderbladen naar je rug loopt (of vice versa) of de nervus vagus (al moet je dan hebben dat je middenrif zich niet optrekt blijkbaar).Het klote is dat ik een bere gezonde bijna 50er ben die de hele dag op kousenvoeten loopt omdat de medische wereld gewoon nog geen antwoord heeft op mijn vraag, wat gebeurd daar binnen waardoor ik 24/7 het gevoel van een bijna hartaanval heb! Ik ga er vanuit dat als er ook maar 1 mogelijkheid was voor de artsen om ons te helpen ze dat met beide handen aan zouden grijpen, maar helaas kunnen ze alleen terug vallen op wat momenteel bekend is en voor ons is dat dus helaas te weinig, behalve dat het niet in ons hartkransslagader zit en daar zit natuurlijk wel weer een positief idee achter.Ik ga op verzoek van mijn huisarts nu naar het umcg naar de psycho afdeling om eens te kijken of zij nog wat uit de grote hoed kunnen toveren.Ik heb al zoveel dingen gedaan en geprobeerd dat dit 1 van mijn laatste mogelijkheid is om nog wat van mijn leven te genieten, want this sucks big time!!!!!!!!!

  ---

  0
• 

  R v

  9 jaar geleden

  pff herkenbaar ! gaat veel te snel voorbij aan dit soort klachten.Ik heb bijna 24 uur per dag last 7 dagen per week voor ruim 7 jaar. Daarvoor NOOIT last..Kortom er moet iets lichamelijk anders zijn, want van de ene op de andere dag nooit meer goed gekomen. van een sportende fitte 30er naar een invalide bedlederige man. De klachten , omdat niets accuut kan vinden of registreren, weggewovenHet is uw hart niet hoor ik steeds. maar het is WEL mijn hart. Alleen of die de oorzaak is weet ik niet. ik krijg vooral spasmes..in die spasmes tegelijk overslagen, of die spasme is gewoon een overslag. niet een boem, maar knijpend stroom gevoel, voor een seconde of een paar achter elkaar.daarna een pijn op de borst voor dagen..normaal 1 a 2 elke dag wordt dan 4 tot en met 8 voor soms dagen, neemt dan weer af..tot de volgende zware spasmes en gaan we weer.maag slokdarm nagekeken... niks aan de hand..alleen middenrifbreuk. MDL arts zegt , kmt van je hart dan.. cardiologen zeggen van je maag slokdarm..en ik zit ermee.. wat je zegt..ik kan 4x per week wel naar 1e hulp rijden. het is niet te doen. ik mis de aandacht voor dit soort type onverklaarbare klachten. ik heb in jaar nu zoveel onderzoek literatuur medisch zelf gedaan dat ik haast denk dat ik mezelf beter kan gaan onderzoeken. Want dit heeft met vagus , en maag/darmen/ lucht middenrif te maken ..de gastric cardia connectie die er is, maar volgens mij sommigen artsen gewoon nul van weten of snappen.

  ---

  0
• 

  W e

  9 jaar geleden

  Ik ben hier ook wel erg nieuwsgierig naar ( Hoe kan een leek angina/cardiale pijnen onderscheiden van costochondritisch achtige pijnen waar ook bij inspanning, maar vooral naderhand, de pijn op borst, maar ook armen , schouderbladen.kaken..etc. toe neemt?)Ik wacht nu heel lang voor ik naar de arts of dokterswacht ga, maar af en toe moet ik gewoon want zoveel pijn en chaos is het dan in mijn lijf (pijn schouderbladen, uitstraling kaak, enz).Ik zit of lig soms met klemmende kaken en gebalde knuisten me zelf te overtuigen dat het niet mijn hart is, maar god wat is dat vermoeiend en beangstigend, en vooral als je hart dan ook nog eens samen met de pijn gaat flutteren en overslaan en hard kloppen, wow!Maar op een bepaalt moment is er bij de artsen de verwachting dat je het dan allemaal wel weet en verder gaat met je leven, en als dat dan niet zo is krijg je allerlei rake reacties naar je hoofd geslingerd waardoor de angst of schaamte om naar de arts of dokterswacht ongelofelijk groot wordt.Zou mooi zijn als ze een apparaat uitvinden waarbij je thuis simpelweg je vinger er in plaatst en dat het apparaat zegt van top of hup naar de arts, want..........

  ---

  0
• 

  P T

  9 jaar geleden

  Als ik uw verhaal lees, krijg ik vooral het gevoel dat er onzekerheid bij u bestaat over de klachten die u heeft en de mogelijke risico's daarvan. Door de bank genomen is het natuurlijk zo dat geregeld inspanning leveren (een actief leven leiden) gewoon gezond is. Eigenlijk is dat ook de strekking van de uitkomst uit de onderzoeken die u aanhaalt: met name als je inactief bent is er een (licht) verhoogd op hartinfarct bij inspanning. Met andere woorden: als je regelmatig actief bent is inspanning veiliger. U heeft een fietstest gehad en de uitslag daarvan was goed, waarschijnlijk bent u ook onderzocht door een cardioloog. U kunt dan met een gerust hart inspn.Het is voor een leek lastig of zelfs onmogelijk om onderscheid te maken tussen de verschillende oorzaken van pijn of druk op de borst bij inspanning. Het is dan ook belangrijk om bij dergelijke klachten contact te zoeken met een arts, zoals u ook heeft gedaan.U haalt 1 aspect van borstklachten aan, de duur van de klachten. Dat is inderdaad een aspect wat mee wordt genomen in de beoordeling van klachten door een arts, maar zo zijn er nog veel meer aspecten (zoals karakter, lokatie etc) en legio andere zaken (zoals risicofactoren) die tezamen met de testuitslagen leiden tot een diagnose.Hopelijk heeft u hier wat aan.

  ---

  0