In hoeverre is een sportrestrictie i.v.m. diagnose dilaterende cardiomyopathie verstandig?

Hallo allemaal,

2 maanden geleden heb ik de diagnose DCM gekregen. Mijn hart is gedilateerd en op dit moment - gelukkig - niet aan het "falen". Verder is mijn ejectiefractie op MRI 64%; prima dus, en zijn mijn bloedwaarden normaal.

Mijn klachten bestaan uit flauwvallen tijdens sport (m.n. bij intervaltraining met hoge intensiteit) - omdat ik dit redelijk goed aanvoel lukt het me vrij vaak om dit te voorkomen -, hoge bloeddruk (1 maand geleden gestart met 4mb. Perindopril), vaak moe en gedurende de nacht vaak naar het toilet. Op het (bijna) flauwvallen en de vermoeidheid na, valt het dus eigenlijk best mee en vind ik dat ik eigenlijk niet mag klagen.

Nu is mij geadviseerd om het rustiger aan te doen met sporten. Kortgezegd betekent dit dat ik niet boven een hartslag van 150bpm mag komen, omdat dit mijn hart extra zou belasten en DCM zoukunnen verergeren. Als fanatiek sporter (vechtsport en krachttraining) valt me dit erg zwaar. Ik vraag me dan ook af of deze restrictie écht nodig is / zin heeft. Niet dat ik twijfel aan de expertise van mijn cardioloog, maar is het wetenschappelijk bewezen dat intensieve sportbeoefening onverstandig is voor mensen bij wie DCM is geconstateerd?

Ik begrijp dat er meer in het leven is dan sport, maar sport betekent toch heel veel voor mij. Uiteraard betekent mijn gezin nog meer en ben ik bereid om consessies te doen, echter het liefste alleen wanneer dat zin heeft.

Sportieve groeten,