ICD

5 REACTIES

• 

  J v

  9 jaar geleden

  In het kader van deze discussie kan zich ook afvragen wat het nut is van het plaatsen van een AED in openbare ruimtes. Hoeveel van deze apparaten worden daadwerkelijk gebruikt? Maar je leven zal er maar vanaf hangen .... Mijn leven is ook met een AED gered.Sinds anderhalf jaar ben ik drager van een 3-draads ICD, deze heeft nog geen shock gegeven en doet meer dienst als pacemaker wegens hartritmestoornissen. Mijn ICD geeft mij een veilig gevoel voor het geval dat ... en ik vraag me niet af ik deze terecht of onterecht heb gekregen.

  ---

  0
• 

  L D

  9 jaar geleden

  Het is inderdaad waar dat het hart zich kan herstellen, zoals in de eerste weken na een groot hartinfarct, of in de eerste weken na de start van goede medicijnen voor de behandeling van hartfalen. Dat is niet altijd het geval, maar soms wel. Dit betekent dat de eerder genoemde ejectie-fractie, als criterium voor een ICD, pas gemeten moet worden als er een stabiele situatie is, en als je geen verbetering meer mag verwachten.

  ---

  0
• 

  D D

  9 jaar geleden

  Na mijn hartinfarct vas de pompfunctie nog maar 25 %.Ik heb een life vest aangemeten gekregen en die had ik drie maanden.Op volgende kontrole was pompfunctie verbetert naar bijna 40 % en nu bijna een jaar later is het bijna 50%.ik kwam ook niet in aanmerking voor ICD want mijn hart is redelijk goed hersteld.Ben erg blij om...maar dat houdt in dat hart zich kan herstellen of zie ik het verkeerd ?

  ---

  0
• 

  L D

  9 jaar geleden

  Hierbij een ouder artikeltje dat enkele cardiologen uit Eindhoven over dit onderwerp hebben geschreven.

  ---

  0
• 

  L D

  9 jaar geleden

  U stelt hier een heel belangrijk onderwerp aan de orde. De pompkracht is tot op heden eigenlijk het enige goede criterium dat we hebben voor de beslissing over een ICD. Dit is zeker niet perfect, maar het tot nu toe. De realiteit is dat inderdaad niet alle ICD's eens afgaan (10-20% per jaar), maar omgekeerd, missen we ook de meeste slachtoffers van plotse dood (die meestal een veel betere pompfunctie van 35% hebben!), simpelweg omdat we slecht de toekomst kunnen voorspellen. Er wordt veel onderzoek gedaan om beter te kunnen voorspellen; een veelbelovende ontwikkeling lijkt de genetica te zijn, waarmee we dus op grond van een genetisch profiel de kans op plotse dood zouden kunnen voorspellen. Echter, dit is uitermate complex, en vraagt nog vele jaren onderzoek voor klinische toepassing. Ook in Nederland is een onderzoek gaande in een poging om meer te leren over de positief voorspellende factoren voor een ICD-shock.Een andere terechte vraag is wer je nou een ICD niet meer vervangt. Na 10 jaar zonder therapie? Bij iemand van 88 jaar oud? Uit oudere onderzoeken weten we dat bij patiënten met grote hartinfarcten die gemiddeld 14 jaar eerder waren opgetreden, de ICD's nog steeds levens redden; in andere woorden, ook bij langer bestaande lage pompfunctie, hebben ze nut. Het dilemma bij hoogbejaarde ICD-dragers is ook moeilijk. We hebben enkele jaren geleden een stukje hierover gepubliceerd, dat ik elders op de site zal uploaden. Overigens denk ik dat dit onderwerp besproken zou moeten worden zodra de ICD voor 't eerst geïmplanteerd wordt: "wer vervangen we hem niet meer?"ICD's zijn kostbaar en als artsen voelen we natuurlijk een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Betere voorspelling van de risico-patienten zal leiden tot minder mensen die hem onterecht hebben gekregen, maar ook tot meer mensen die hem onterecht niet hebben gekregen. De helft van alle hartpatiënten overlijdt tenslotte plotseling, wat we niet goed kunnen voorspellen waardoor deze mensen geen ICD hebben gekregen. De discussie over de vraag wer hem niet meer te vervangen moet gevoed worden met meer wetenschappelijk onderzoek, maar kent ook zeker grote ethische en psychologische aspecten.

  ---

  0