Beste artsen, medepatienten,
Na tweemaal een PVI ablatie, een klassieke maze operatie vorig jaar, en twee ablaties twee maanden en twee weken geleden i.v.m. macro re entry tachycardieen, is mijn boezemfribrilleren, naast de flutters, weer terug, met ook erbij nu periodes met hartslagen met tussenpauzes van soms 3 tot 4 seconden. Mijn geleidingssysteem werkt grofweg gezegd voor geen meter meer. Zo zie ik het. Medicatie wordt lastig nu ik ook nog eens periodes heb waarbij mijn hartslag lange pauzes heeft. Ik neem nu enkel verapamil voor het geval ik weer boezemfibrilleren of in een flutter zit (zoals ik het maar omschrijf altijd). Ik heb nu gedurende dag afwisselend AF, extra systolen, onregelmatige hartslag, periodes met hele
t r a g e hartslagen. Alles komt voorbij. Heel eng en best angstig. Gelukkig heb ik een reveal en heb ik meerdere malen alles kunnen doorsturen naar mijn cardioloog. Deze kwam nu met de volgende optie.
Een hisablatie met plaatsing van een biventriculaire pacemaker wordt nu als oplossing gezien en zeer binnenkort krijg ik hierover een gesprek met mijn cardioloog.
Nu was ik op het internet aan het zoeken naar informatie (dit had ik al gedaan omdat ik al dacht dit voor mij weleens de beste oplossing kon zijn na alle behandelingen tot nu toe) en kwam ik toevallig een presentatie tegen van een cardioloog (toevallig ook werkzaam in het MST waar ik onder behandeling ben). In deze presentatie vermeldt de cardioloog als nadeel van een hisablatie dat er een kans bestaat op een plotse dood na de ablatie. (http://docplayer.nl/15286677-Atrial-fibrillation-basics-rate-or-rhythm-control-marcoen-scholten-cardioloog-mst-enschede.html)
"Er blijft een klein overmaat plotse dood die verminderd (en mogelijk vermeden) kan worden door tijdelijk na de ablatie sneller te pacen"
Nu begin ik me toch zorgen te maken en wordt ik een beetje bang. Hoe moet ik dit lezen? Is een mogelijke plotse dood nog afhankelijk van factoren zoals je fysieke gesteldheid of heeft dit puur met de ablatie zelf te maken zonder externe (of interne) factoren? En op welke termijn gebeurt dit vaak? help?
Ik ben 39, maakt leeftijd daarbij misschien ook uit?
Toen de cardioloog begon over een hisablatie was ik aanvankelijk heel opgelucht en blij. Eindelijk mijn leven "terug" (van voor de ritmestoornissen), of in elk geval een leven die het meest in de buurt komt van "normaal". Toen ik bovenstaande las werd mijn euforie toch eigenlijk de kop ingedrukt.
Verder ben ik benieuwd of er lotgenoten zijn die ook op jonge leeftijd een hisablatie hebben gehad en in hoeverre jullie dagelijkse leven er uit is gaan zien. Natuurijk lees ik ook graag ervaringsverhalen van de "ouderen" met een hisablatie onder ons. :)
Groeten,
3 REACTIES
Je moet Inloggen om te reageren
S B
A V
P V