Bijna een jaar geleden op mijn 40e onderging ik mijn 3e ablatie wegens steeds terugkerende atriale tachycardieën. Tijdens deze ablatie ging het mis. Ik kreeg een hartinfarct. Zoals ze mij verteld hebben en wat er ook in mijn medische verslagen staat, kreeg ik spasmen op een bestaande vernauwing, waardoor mijn rechterkransslagader volledig dicht ging. Opheffen van de spasmen met medicatie lukte niet waardoor ze noodgedwongen een stent hebben geplaatst. Het is dus niet veroorzaakt door luchtbelletje of raken van de kransslagader tijdens de ablatie. Het waren echt spasmen veroorzaakt door de ablatie. Ik ben overigens al die tijd bij geweest, dus heb alles meegekregen op dat moment.
Ik begrijp dat dit eigenlijk nooit voorkomt tijdens een ablatie. ?? Dus gewoon dikke pech? (de ablatie heeft overigens wederom niet geholpen, dus ben weer terug bij af)
Wat ik op zich vreemd vind is dat ik al jaren bij de carioloog loop.. tal van onderzoeken heb gehad , tal van ECG;s heb gehad , maar dat deze vernauwing nooit eerder is opgemerkt. Ook niet tijdens de 1e twee ablaties. Nu moet ik er wel bij zeggen dat die vernauwing op zich niet heel ernstig was.
Een half jaar na het infarct voelde ik me weer niet goed. Precies hetzelfde gevoel als tijdens mijn hartinfarct, maar de pijn intensiteit was minder. Na steeds weggestuurd te worden omdat geen enkel onderzoek iets uitwees, ben ik 1 week na mijn ontslag uit het ziekenhuis teruggekeerd naar spoed en bleek ik een NSTEMI te hebben. Kransslagader was ter hoogte van de stent weer 90 - 95% dicht. Het vreemde is, dat de fietstest een week eerder niets liet zien, terwijl ik echt heel veel klachten had. ECG 's waren ook nog steeds redelijk OK, Ook de echo was goed. Ik heb zelfs een Reveal linq die meerdere keren in die dagen een episode heeft geregistreerd, waarbij ik bijna flauwviel tijdens een tachy. Alleen was mijn tromponine gehalte op spoed een week nadien wel veel te hoog en dat was de reden waarom ze toen uiteindelijk toch maar weer gekatheteriseerd hebben. Ik heb nu een stent in stent constructie.
Ondanks dat ik een hoogrisico patiënt ben hebben ze mij een week daarvoor ontslagen uit het ziekenhuis en weigerden ze verder te kijken.. want. de onderzoeken waren goed en de kans zou wel zo bijzonder klein zijn dat er nu weer wat mis zou zijn, dat ze geen verder onderzoek wilden doen. Achteraf dus onterecht,,, ik had geen dag langer moeten wachten. Het is dus dat ik op mijn eigen gevoel vertrouwde anders had het heel anders afgelopen.
Ik vind het dus vreemd dat men blijkbaar vernauwingen alleen kan zien als het ook daadwerkelijk mis gaat en je een acuut infarct hebt. Ik vraag me dan ook af waar al die controle onderzoeken goed voor zijn? Ze zien namelijk toch niets totdat je omvalt.
Ben ik nou gewoon een bijzonder persoon dat mij dit zo overkomt? Of komt dit vaker voor? .Ik ga nu weer richting het half jaar na plaatsing stent in stent constructie. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er niet gerust op ben en ben alvast op mijn hoede.
Vragen in het kort:
-was mijn infarct tijdens de ablatie door spasmen dus gewoon dikke pech? hebben jullie dit wel eens ooit aan de hand gehad?
-komt het vaker voor dat vernauwingen niet eerder worden opgemerkt? Hoe vaak komen NSTEMI's voor?
-Waar zijn die jaarlijkse standaard controles na een infarct nu eigenlijk goed voor,,, als ze toch niet voortijdig iets kunnen waarnemen?
-Of ligt het gewoon aan mij en ben ik echt een uitzonderingsgeval?
sorrie voor mijn lange verhaal, maar het is ook zon raar verhaal dat ik het niet eens in kan korten.
2 REACTIES
Je moet Inloggen om te reageren
R H
H P