Beste heer, mevrouw,
Dit is een vervolg op het door mij geopende topic van 14 december 2016.
Op 24 november 2016 heb ik (man, 31 jaar oud) een ablatie ondergaan in het UMC Groningen. Het ging bij mij om een atypische AVNRT.
Sinds de operatie gaat het herstel helaas erg moeizaam. De eerste 4 tot 5 weken had ik veel last van vermoeidheid, benauwdheidsklachten, hartkloppingen en overslagen. Gedurende deze weken ben ik gezien door mijn huisarts en een cardioloog op de spoedeisende hulp. Er werd even gedacht een een pericarditis, maar dat bleek ik niet te hebben. Inmiddels heb ik geen last meer van hartkloppingen en benauwdheid. Wel ben ik extreem vermoeid en heb ik zo nu en dan overslagen.
Twee weken geleden ben ik opnieuw gezien door de cardioloog. Uit het daarvoor gedane Holter-onderzoek bleek dat mijn SVT hoogstwaarschijnlijk succesvol verholpen is. Wat dat betreft dus goed nieuws. Het minder goede nieuws is dat mijn hart extreem reageert op de ingreep. De boezems zijn erg (de cardioloog noemde het 'extreem' onrustig. Zo is onder meer sprake van een wandering pacemaker. Over circa 4 weken krijg ik wederom een holter om te kijken of het hart wat tot rust is gekomen.
Mijn vraag is of mijn extreme vermoeidheid een reden tot zorg is. Deze zorg heeft de cardioloog helaas niet bij mij kunnen wegnemen. Tot op heden ben ik door de vermoeidheid nog grotendeels arbeidsongeschikt (zittend beroep). Na slechts een paar uurtjes werken ben ik door mijn energie heen. Mijn armen en benen voelen 'leeg'. Hierin treedt maar geen verbetering op.
Ik ben benieuwd hoe u tegen mijn verhaal aankijkt. Alvast hartelijk dank voor uw reactie.
Met vriendelijke groet,
9 REACTIES
Je moet Inloggen om te reageren
P v
T H
T H
D A
F H
L K
H V
T S
L D