// Zorg algemeen

Boezem tachycardie

Vorig jaar mei heb ik een PVI gehad met als resultaat geen atriumfibrilleren meer maar wel een tachycardie. In de nacht tijdens slaap is mijn basisritme rond de 90. Na een jaar is dit nog steeds zo en is mijn conditie achteruit geholt! Alle andere mogelijke oorzaken voor deze frequentie zijn uitgesloten. Ik sport dagelijks en werk fulltime maar daar naast leef ik een leven van een oude vrouw. Betablokkers werken niet alle varianten geprobeert hier reageer ik niet goed op. Ik sta moe op en ben altijd moe. Na mijn werkdag moet ik eerst een uur slapen omdat ik anders de avond niet door kom van de vermoeidheid. Ik rijdt elke dag intensief paard maar naar de sportschool lukt niet door outputt problemen. Door het uitproberen van alle betablokkers en de achteruitgang van de conditie zijn mijn kilo's er aan gevlogen. Mijn eigenlijke werk als verpleekundige lukt me niet. Bij inspanning ben ik kort van adem, krijg zware benen en wordt kort van adem. De fiets test doe ik goed alleen super kort van adem. Na een trap op lopen hap ik naar lucht. 8 juni eindelijk na goed overwegen een sinus node modificatie laten doen. Het enige wat ik wil is mijn leven terug! Al is dat dan met een pace maker dan accepteer ik dat de kwaliteit van leven is voor mij belagrijk.Bij aanvang van de behandeling de discussie of ik echt wel achter de ingreep stond (de cardioloog die de inreep deed stond vorig jaar al niet achter de beslissing van mijn eigen cardioloog en nu ook nog niet had ik het gevoel ondanks dat hij het niet uit sprak). Mijn antwoord is duidelijke JA ik wil mijn leven terug. Direct na de ingreep zei deze dat de kans van slagen klein was want mijn ritme ging van de 92 naar de 72 en weer terug. De behandelend cardioloog wilde niet verder gaan want dan werd het een pace maker.De zaterdag dat ik naar huis mag zegt de arts die bij mij volgens de cardioloog de inreep zou doen fingers crossed betreffende de effectiviteit van de behandeling. Niet heel hoopvol dus.  De eerste 3 dagen na de ingreep was me ritme lager met name in rust maar steeg wel snel bij inspanning(logisch). Echter vanaf de derde dag loopt mijn ritme ondanks de betablokkers op naar mijn ritme voor de ingreep. Vijf dagen na de inreep voel ik me echt niet lekker, opgejaagd gevoel, druk op de borst en kort van adem. Mijn ritme is weer als voor de ingreepvan 8 juni besis ritme rond de 90. Omdat betablokkers door de behandelend cardioloog gestopt waren dit afgewacht. Gisteren toch op advies van mijn naasten contact gezocht met de poli. Geen idee wat er in mijn status staat maar de poli assistente zou de cardioloog mailen en dan zou er bekeken worden of het cardiaal is???  Naar mijn idee vreemde reactie als ik aan geef het beangstigend te vinden. Dit ook uit gesproken. Uiteindelijk belt de behandelend cardioloog toch snel (mogelijk heeft hij toch telefoon en niet alleen mail) en laat me komen voor een ECG en bloed om uit te sluiten of er echt niets ernstigs is. Fijn geruststelling. Bij aankomst in ziekenhuis heb ik nog lichte druk op de borst maar niet dat gejaagde kloppende gevoel in mijn keel, de zwaberende benen en de kortademigheid. ECG sinusritme van 105 en bloed oke. Toch vind de cardiologe in opleiding het nodig me te vertellen dat dokters graagpiilletjes voor schrijven en behandelingen dat ik het misschien eens over een andere boeg moet gooien??? meer sporten en psychologische behandeling? Vergis ik me of bedoelt ze letterlijk dat ik dom dik en lui ben? Probeer haar notabene uit te leggen dat ik dagelijks sport en juist ook mijn even terug wil. Hierop antwoord ze dat ik door de visuele circel heen moet. Niet verder met haar in discussie gegaan om de rust aldaar te bewaren maar heeft er meer iemand deze ervaring dat je door een arts niet serieus genomen wordt? Moet ik een second opinion aan vraen terwijl ik de volste vertrouwen heb in mijn eigen cardioloog? Mijn eigen cardioloo had me ook geinformeerd dat ik niet geholpen werd door de cardioloog die mijn PVI gedaan had omdat het een ander gespecialiseerd cardioloog zou doen en toch tref ik die zelfde cardioloogg die 1 min voor de behandeling toch nog de discussie aan gaat.


0

Rapporteer

We zullen uw aanvraag zo snel mogelijk verwerken.

RAPPORTEER ONDERWERPANNULEER


2 REACTIES

  • N W avatar
    Dank je voor je antwoord ! Ik ga inderdaad in gesprek met mijn eigen cardioloog en hoop dat hij met een nieuw plan komt. Ik ga in elk geval niet wederom een jaar aan modderen. Hopelijk komt er spoedig een oplossing want voortdurend een hoge hartfrequentie voel je je niet prettig bij en is zeer vermoeiend. Tevens ga ik mijn gevoel van niet serieus genomen worden ter sprake brengen ondanks dat ik via de poli duidelijk geen gehoor kreeg laat ik me niet hierdoor ontmoedigen maar eerder bemoedigen.

    0
  • F S avatar
    Wat naar dat je dat allemaal meemaakt. Ik kan me je verwarring, angst, onbegrip en ook boosheid voorstellen. Concreet vraag je of je ee second opinion aan moet vragen maar je zegt erbij dat je het volste vertrouwen hebt in je eigen cardioloog. Ik denk dat je er dan beter aan doet om het gesprek met je eigen cardioloog nogmaals aan te gaan en aan te geven waar je tegenaan bent gelopen. Aan hem of haar de taak om een en ander met de collega's goed kort te sluiten en met een duidelijk plan te komen.ik wens je sterkte

    0

Je moet Inloggen om te reageren

×
We use technologies like cookies to store and/or access device information. We do this to improve browsing experience and to show (non-) personalized ads. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
FunctionalAlways active
Statistics
Marketing
AcceptDenyManageSave
Privacy Policy