AVNRT ablatie of niet nodig?

Hallo allemaal,

Ik zal even een korte historie geven. Sport al mee dan 10jaar fanatiek en doe aan bodybuilding . Gebruik sinds 4 jaar ook anabolen. Na een bloedtest waar uit bleek dat mijn testosteronlevels laag waren ben ik dit gaan overwegen. Mijn huisarts en cardioloog zijn ook op de hoogte.

Ik loop sinds 2 jaar bij de cardioloog.Voor terug komende hartritme problemen. Mijn klachten zijn dat mijn hart ritme uit het niets naar 200+ gaan. Meestal een aantal minuten.Als dit lang aan houd krijg ik druk op mijn borst en kramp in kaak/nek. Meestal is het kort, was 1 keer 20min. Ik zorg er dan voor dat ik ga zitten of frisse lucht opzoek en dan verdwijnt het weer snel. Heb dit in mijn jeugd ook een enkele keer gehad. Maar mijn huisarts scheepte het af als hyperventilatie. Ik raak niet in paniek, maar heb er wel een soort adrenaline gevoel. Dit zorgt er voor dat mijn nachtrust de komende 2 nachten aardig verstoord worden. Verder heb ik dit ook in rustfase wel eens tijden sporten. Maar kan na een aanval weer gewoon verder sporten zonder dat ik er weer last van krijg.

Toen ik het bijna elke week begon te krijgen ben ik naar mijn huisarts gegaan en deze heeft me door verwezen naar het  ziekenhuis. Na allerlei testen, ECG/EGO/CT/MRI werd geconstateeds dat mijn (EF) ejactiefaractie van mijn (LV) linker ventrical 43% was. Normaal is dit tussen de 50-60% Maar dit verder geen aanleiding was tot mijn andere klachten.

Na nog een aantal maanden testen en aantal keer met een holterlast te hebben gelopen verdwenen de klachten. En was het advies na een jaar een controle van mijn EF te laten doen.

Ik ben iemand die graag controle heeft en ben daarna zelf gaan zoeken of en hoe ik mijn EF zou kunnen verbeteren. Heb een aantal onderzoeken gelezen en ben toen overgegaan tot actie. Na een jaar is er een controle uitgevoerd. En heb ik mijn EF hersteld naar 56%.

De klachten zijn in dat jaar niet terug gekomen. Maar na een halfjaar na deze controle is het weer begonnen. De cardioloog noemt dit episodes, ik heb het dan elke week wel een keer. Dit gebeurt niet tijdens inspanning, maar zelfs onder de Douche/traplopen. Wat ik wel merk is dat zodra ik dus frise lucht krijg dit snel overgaat. Ik ben toen ook door een longarts op alles getest wat er mogelijk was. Uit de testen kwam niets te voorschijn. Alles is zelfs bovengemiddeld.

Loop ondertussen ook bij psygoloog omdat het misschien tussen me oren zit. Ik ervaar er ook stress , dat ik niet weet wat ik had. DIt uitzich in slaap problemen.

Vanaf 17-01-2017 zijn mijn klachten weer weg.Mijn cardioloog had als enige optie een loop recorder te laten inplanteren. Zodat ik eigelijk 24/7 in de gaten gehouden word.

Vorige week is nu geconstateerd dat ik AV-nodale re-entry tachycardie (AVNRT) heb. Mijn hartslag ging uit het niets van laag naar 240slagen per minut en plotsling weer terug naar normaal.

Ik heb nu de keuze ablatie te doen, wat aangeraden wordt door mijn cardioloog. Of medicijnen te nemen. Of het zo te laten.....

Ik zal mijn vragen die ik heb nu stellen en hoop dat iemand deze kan beantwoorden.

- Kan ik met een AVNRT gewoon oud worden en kan dit verder eigenlijk geen kwaad?

- Complicaties op lange duur met of zonder medicijnen

- Nachtdiensten vermijden voor een stabieler ritme en minder kans op (extra) hartklachten?

- Tips om een aanval op te lossen die op internet staan. draaien op oogbollen, druk zetten op borst, nekaders voorzichtig masseren. Adem inhouden.

-  Wanneer medicatie: structureel of als je het voelt aankomen/verwachte situatie? Ik ken iemand die WPW heeft en neemt zijn medicatie alleen als hij voelt aankomen.

- Duur van ablatie bij AVNRT?

- Is er bij AVNRT garantie dat na een ablatie het echt weg blijft en of terug groeit?

- Narcose wordt volgens mij niet gedaan, maar valium mag wel?

- Voelt ik er iets van tijden de operatie, als ze het moeten opwekken?

- Hoe groot is de kans op complicaties? PACEMAKER enz..

- Kan ik er ook voorkiezen ablatie uit te stelen voor later?

Mijn probleem met ablatie is vooral dat ik niet onder narcose kan. 2-4uur staat er voor zoon ingreep. Ik weet niet of ik de spanning aan kan, ook om dan zolang niet te bewegen. De kleine kans dat er iets mis gaat en het dan ook goed miskan gaan. Door een pacemaker voor het leven te hebben. En dat dit waarschijnkijk geen genezing is, maar het terug kan komen of misschien een bundel vergeten wordt. En dit dan opnieuw zou moeten ondergaan.

Ik weet dat dit allemaal veel tekst is, alvast bedankt voo jullie tijd!!