Raar gevoel na chirurgische sluiting ASD type 2

Dag lieve mensen, 

ik ben op zoek naar iemand die mogelijk iets in mijn verhaal herkent. Ik ben een vrouw van 25. Bij mij is afgelopen november chirurgisch een asd type 2 gesloten. Er is mij voorafgaand aan de operatie keer op keer verteld dat ik er veel van zou gaan merken, en dat ik dankbaar zal zijn dat ik het gedaan heb. De sluiting ging helaas niet vlekkeloos, en de hartlongmachine bleek moeilijk aan te sluiten (ze zeuden dat mijn aders re klein waren). Ze hebben het in beide liezen geprobeerd, helaas is hierbij een bloedvat gescheurd waardoor ik nu clopidogrel moet blijven slikken. Ik ben uiteraard zeer dankbaar dat ik er nog ben. Maar sinds de operatie voel ik me minder goed dan voorheen.Ik heb het gevoel dat ik de wereld anders beleef.Dat mijn zicht anders is (het lijkt wel alsof ik maar op 1 ding kan focussen. Bijvoorbeeld maar een raam zien ipv het hele huis).Ik voel me veelal moe en somber, en ik moet soms veel moeite doen om te lezen en zaken te onthouden.Er is ook altijd het gevoel dat er een soort mist in mijn hoofd hangt, dat het leven voelt alsof ik onder water ben.Ook voel ik mij vaker licht in mijn hoofd als ik thuis rondloop.Het doet mij verdriet dat er verbetering was beloofd, dat ik alles aan zou kunnen.En nu voel ik me zo veel slechter dan voorheen.Soms vraag ik me af of mijn klachten misschien aan de medicijnen te wijten zijn, maar zeker weten doe ik niet.Ik begrijp dat de doktoren ook hun best gedaan hebben, ik ben alleen erg bang dat er wat mis is gegaan. (Ookal ben ik al verschillende keren helemaal nagekeken en volgens de doktoren is alles helemaal top in orde)..Ik ben er gewoon niet gerust op.Ik hoop iemand te vinden die iets in mijn verhaal herkent, zodat ik weet dat ik niet de enige ben.