Menu

    // Leven met hart en vaataandoeningen

    Ervaring met ablatie behandeling

    P E avatar
    1747 16
    Beste allemaal, 60 jaar en ik had veelvuldig last van hartritmestoornis. In rust kreeg ik spontaan een hartslag van 220 slagen per minuut. Dit ging niet vanzelf over en ik moest daar iedere keer voor naar de EHBO. Hier brachten ze nadat ze eerst allerlei onderzoeken hadden gedaan een infuus in en deden daar een medicatie in wat de hartslag weer naar het normale ritme bracht.Vervolgens kon ik da na 3 a 4 uur weer naar huis. Zo ging dit keer op keer. De laatste keer dat ik dit kreeg heb een weekend op de hartbewaking gelegen en heeft mijn cardioloog besloten mijn aan te melden voor een ablatie behandeling. Op dinsdag 14 oktober heb ik een intake gesprek gehad en is mij alles heel duidelijk uitgelegd. Vervolgens heb ik op vrijdag 17 oktober de ablatie behandeling ondergaan in het Catharinaziekenhuis te Eindhoven. Ik ben om 14.00 uur naar de OK gebracht waar dokter Meijer en zijn team klaar stonden om mij te behandelen. De dokter ging mijn nogmaals vertellen wat mij te wachten stond. De behandeling is uitgevoerd onder plaatselijke verdoving via de lies. Nadat de katheters waren ingebracht ging men de ritmestoornis opwekken om te bepalen waar deze vandaag kwam. Toen men zag waar de ritmestoornis zat hebben ze deze op kunnen heffen. Tijdens de behandeling zijn de dokter en zijn team continue met mij in gesprek gebleven om mij op mijn gemak te stellen. Nadat de ablatie was gelukt ben ik om 16.00 uur teruggebracht naar de afdeling waar ik 4 uur op mijn rug moest liggen. Daarna moest 1 uur mobiliseren en ik mocht na controle van de cardioloog dezelfde dag alweer naar huis. Eenmaal thuis had ik wel wat last van mijn lies maar dit is binnen 1 week vanzelf overgegaan. Het gaat goed met mij en ik ben zeer tevreden over de behandeling in het Catharinaziekenhuis.
    0

    Rapporteer

    We zullen uw aanvraag zo snel mogelijk verwerken.

    RAPPORTEER ONDERWERPANNULEER

    16 REACTIES

    • F A avatar
      Ik ben en 62 jaar.Ik heb in 2013 en 2015 een ablatie gehad vanwege heftige hartritmestoornissen. Regelmatig zeer hoge hartslag, 200 tot 225.Ik heb sinds de tweede maal veel slaapproblemen. Ik slaap prima in maar wordt na een aantal uren wakker en lig dan meestal een uur of twee wakker. Daarna slaap ik weer in, meestal voor één of twee uur. Daarna moet ik opstaan om naar mijn werk te gaan. Of ik werk of vakantie heb maakt geen verschil.Is deze bijwerking bekend bij anderen en is er een mogelijke oplossing.Groet,
      0
    • F H avatar
      Ik heb vier weken geleden ablatie ondergaan i.v.m. AVNRT. Het is mij 1000% meegevallen. Het pijnlijkste vond ik de drie verdovingsspuiten in de lies. Verder geen pijn gehad. Verder vond ik het vooral interessant om mee te maken en knap dat dit mogelijk is. Ik heb het ondergaan in het Radboud waar de begeleiding zeer goed en prettig was.
      0
    • W v avatar
      Hallo.Ik heb dezelfde problemen. Inmiddels heb ik 4 ablaties gehad en sta nu op de wachtlijst voor een vijfde. Na mijn eerdere ablaties heb ik altijd wel een nachtje door moeten brengen op de hartbewaking. Nu hoop ik toch echt dat 5 keer “scheepsrecht” is.
      0
    • V avatar
      mensen,Ik ben 54 jr en was dacht ik volop in de overgang, mei van dit jaar bleken het forse hartritmestoornissen te zijn die me steeds meer hinderden in mijn gewone gang van zaken. Heb een baan 4 dagen per week en gezin met 3 kinderen, waarvan er nog 1 thuis woont en de anderen gelukkig nog vaak langs komen.Uiteindelijk heel de zomer ermee bezig geweest ziekenhuis in en uit, 8x een cardioversie. Kon voor zover wist geen kwaad en idd mijn man en ik konden er ook niks van vinden op internet.Uiteindelijk met voorrrang geholpen in Catharina zkh, ablatie gehad en goed verlopen volgens de arts, was zelf ten tijde heerlijk onder zeil. Dat is nu bijna 2 weken geleden en ben al 2 x terug op eerste harthulp geweest, veel druk op borst, soms pijn, benauwd en kortademig en absurde moeheid.Dus mijn vraag: is dit normaal en ziet niks over t hoofd, mn in nacht wordt ik wakker en moet omhoog ivm kortademigheid.Er is nl een fijne en goede voorlichting gegeven over de ingreep zelf maar qua nazorg was t na 1 nacht zkh kon je weer voorruit, ben dus ook gaan werken de maandag erop maar was geen succes, enfin nu tandje lager maar vroeg me af wie dit nog meer zo voelt, in het ziekenhuis is erg lief maar een duidelijk antwoord krijg ik niet.
      0
    • H V avatar
      allemaal, ik slik al jaren bloedverdunners en de bloedwaarde was het laatst 3.1. Nog net goed om een tweede Cardio Versie te ondergaan ( ik kreeg een roesje) Je voelt er niks van.De eerste keer was niet gelukt en heb en had nog steeds ritme stoornis. Gisteren, dus voor de tweede keer zou ik weer een Cardio Versie ondergaan met hetzelfde resultaat.Weer mislukt. Hoe kan dat? Iemand die dit ook meemaakt.? Ben raar in mijn hoofd en duizelig, geen eetlust etc. wat zou een derde optie doen? Of moet ik dit met mijn cardioloog bespreken. Ik heb inmiddels al 9 stents in mijn ader...dus hartpatientIk ben nie Hoogendam en net 73 geworden
      0
    • H V avatar
      allemaal, ik slik al jaren bloedverdunners en de bloedwaarde was het laatst 3.1. Nog net goed om een tweede Cardio Versie te ondergaan ( ik kreeg een roesje) Je voelt er niks van.De eerste keer was niet gelukt en heb en had nog steeds ritme stoornis. Gisteren, dus voor de tweede keer zou ik weer een Cardio Versie ondergaan met hetzelfde resultaat.Weer mislukt. Hoe kan dat? Iemand die dit ook meemaakt.? Ben raar in mijn hoofd en duizelig, geen eetlust etc. wat zou een derde optie doen? Of moet ik dit met mijn cardioloog bespreken. Ik heb inmiddels al 9 stents in mijn ader...dus hartpatientIk ben nie Hoogendam en net 73 geworden
      0
    • H V avatar
      allemaal, ik slik al jaren bloedverdunners en de bloedwaarde was het laatst 3.1. Nog net goed om een tweede Cardio Versie te ondergaan ( ik kreeg een roesje) Je voelt er niks van.De eerste keer was niet gelukt en heb en had nog steeds ritme stoornis. Gisteren, dus voor de tweede keer zou ik weer een Cardio Versie ondergaan met hetzelfde resultaat.Weer mislukt. Hoe kan dat? Iemand die dit ook meemaakt.? Ben raar in mijn hoofd en duizelig, geen eetlust etc. wat zou een derde optie doen? Of moet ik dit met mijn cardioloog bespreken. Ik heb inmiddels al 9 stents in mijn ader...dus hartpatientIk ben nie Hoogendam en net 73 geworden
      0
    • H V avatar
      allemaal, ik slik al jaren bloedverdunners en de bloedwaarde was het laatst 3.1. Nog net goed om een tweede Cardio Versie te ondergaan ( ik kreeg een roesje) Je voelt er niks van.De eerste keer was niet gelukt en heb en had nog steeds ritme stoornis. Gisteren, dus voor de tweede keer zou ik weer een Cardio Versie ondergaan met hetzelfde resultaat.Weer mislukt. Hoe kan dat? Iemand die dit ook meemaakt.? Ben raar in mijn hoofd en duizelig, geen eetlust etc. wat zou een derde optie doen? Of moet ik dit met mijn cardioloog bespreken. Ik heb inmiddels al 9 stents in mijn ader...dus hartpatientIk ben nie Hoogendam en net 73 geworden
      0
    • A R avatar
      Ik heb 3x een behandeling tegen hartritmestoornissen vanuit de boezems gehad. Een PVI ablatie. Met redelijke zekerheid kan ik zeggen dat het een succes is en daarnaast dat de ingrepen voor mij niet zo heel zwaar waren. Ik slik nog wel medicijnen maar in een hele lage dosering (flecaïnide, metoprolol en een ace remmer), voelt ook wel veilig. Het is ook wel een bijzondere ervaring. En wat ik er van weet zijn de risico's helemaal niet zo groot. En inderdaad is de kat-kamer de veiligste plek om te liggen als ze met katheters in je hart bezig zijn.
      0
    • C G avatar
      Bericht aan : zou graag eens met je willen bellen. Ik ga waarschijnlijk ook een Mini Maze laten doen en ben erg benieuwd naar je ervaringen en of het nu nog steeds goed met je gaat. Ik probeer je al rechtstreeks te bereiken via je profile maar ik zie geen optie om je rechtstreeks een bericht te sturen. Kan iemand mij uitleggen hoe dat werkt op dit forum? Bij voorbaat dank!
      0
    • F B avatar
      lezers,Ik ben en heb in totaal 3 ablaties gehad in het Catharina ziekenhuis. De 1e ablatie duurde bijna 6 uur door dr. met assistentie van dr. en de ablatie lukte niet, maar stond toen nog in de kinderschoenen, we hebben het hier over ca. 1987. De laatste ablatie in Eindhoven lukte dan gelukkig wel, maar nadien kwamen de overslagen toch weer terug, na verhuizing naar Belgie heb ik daarna nog 2 ablaties gehad in Leuven, maar telkens kwamen de overslagen toch weer terug. Toen heb ik het bewustzijn verloren tijdens ernstige hartkloppingen en ben met de ambulance en de mug (medische urgentie groep) naar het ziekenhuis in Genk gebracht, ook daar een ablatie laten doen en weer kwamen de overslagen terug. Toen heeft het ZOL in Genk een ablatie gedaan van hisbundel ca 4 jaar geleden en sindsdien geen overslagen meer gehad.Ondertussen hebben ze in Genk een 3 leads ICD geplaatst met monitoring voor hartfalen en heeft Prof. Dr. Dion 2 nieuwe hartkleppen geplaatst en een nieuwe Aortaklep en ik voel me prima, ondanks de aangeboren hartziekte ziekte van ebstein, dus er zal nog wel eens iets bijkomen. Ik kan wel zeggen dat ik zeer tevreden ben met alle verzorging in Eindhoven, Leuven en Genk. Zij doen allemaal geweldig werk.
      0
    • M V avatar
      Mooi om alle reacties te lezen. Het klopt dat vaak dat een onregelmatig ritme eerst via medicatie via een infuus of door een electrocardioversie naar een normaal (sinusritme) wordt terug gebracht. Mocht dit vaker nodig zijn, kan er overlegd met de cardioloog worden of u in aanmerking komt voor een ablatie. Via de lies gaat naar het hart. Daar wordt de plek waar de ritmestoornis vandaan komt gebrand. Dit kan gevoelig zijn en erv iedereen verschillend. Sommige mensen krijgen een roesje, omdat ze het pijnlijk vinden. Spreek naar de mensen die bij u aan tafel uit wat u merkt of dat het zeer doet, dan kan er gekeken worden of u op wat voor manier dan ook er minder last van heeft. Soms wordt er via een operatie met een aantal openingen op de buik, van buiten het hart, de longvenen geïsoleerd. Dit gebeurd op de operatiekamer, de andere behandelingen worden op de hartcatheterisatiekamers gedaan.
      0
    • T M avatar
      Dag ,een geruststellend stuk! Zelf sta ik op een wachtlijst bij het LUMC voor een ablatie in de linker- en rechterkamer en hoor/lees nogal wat verschillende reacties: beetje tot behoorlijk pijnlijk; een of enkele dagen in ziekenhuis; meerdere behandelingen noodzakelijk; etc. Ik ben benieuwd hoelang ik moet wachten (geschat enkele maanden) want ik heb er behoorlijk last van. Zeker iedere 10 a 14 dagen een of meerdere beroerde dagen met duizeligheid en vervolgens futloosheid.Sterkte in de toekomst en hopelijk blijft het goed gaan :-) Groet,
      0
    • F B avatar
      ,Ik heb ook altijd veel gesport en heb na veel last van hartritmestoornissen 10 cardioversies en 2 ablaties gehad in het olvg in amsterdam ,hielp allemaal nietsNu heb ik in m 2014 een chirurgische ablatie gehad de zgn mini maze,wel veel ingrijpender en veel langere herstelperiode maar tot nu toe prima en ben helemaal zonder medicijnen.je kan me gerust bellen als je iets meer wilt weten,mijn ervaring is dat de cathetherablatie bijna nooit de problemen oplost.
      0
    • L 6 avatar
      Als de cardioloog een ablatie zinvol vindt dan zou ik ervoor gaan, zeker als je hierdoor een stuk kwaliteit van leven terugkrijgt. Iedere ingreep, ook een kleine, brengt risico's met zich mee. De cardioloog drukte me op het hart dat de catheterisatiekamer waar de ablatie plaatsvindt, de meest veilige kamer is. Succes!
      0
    • A M avatar
      Hallo, mijn naam is . Ik ben 49 jaar en sport al heel mijn leven vrij fanatiek. Ook probeer ik zo gezond mogelijk te leven. In 2014 heb ik mijn eerste (merkbare) hartritmestoornis gehad. Met medicatie kon mijn hartritme niet worden genormaliseerd. Daarom heeft toen een cardioversie toegepast. Hierna kon ik met een prima hartritme weer terug naar huis. Ik hoefde (en hoef) geen medicatie te gebruiken. In oktober heb ik mijn tweede cardioversie ondergaan. Mijn cardioloog verzekerde mij dat dit na die tweede keer vaker zou moeten gebeuren. Niet echt "schokkend" allemaal, maar wel heel vervelend. Inmiddels heb ik gemerkt dat ik toch regelmatig tijdens de nachtrust aanvallen krijg, die dan gelukkig weer vanzelf overgaan. Inmiddels heb ik een intake gehad in het Catharina ziekenhuis in Eindhoven. Na een uitgebreid gesprek, kreeg ik te horen dat ik kan worden geholpen d.m.v. een ablatie, maar dat deze ingreep niet geheel zonder risico's is. Toch neig ik ernaar om mij te laten helpen. Wie heeft ervaringen met deze ingreep? Als je het allemaal over mocht doen, zou je deze operatie dan weer laten uitvoeren?
      0

    Je moet Inloggen om te reageren

    ×
    We use technologies like cookies to store and/or access device information. We do this to improve browsing experience and to show (non-) personalized ads. Consenting to these technologies will allow us to process data such as browsing behavior or unique IDs on this site. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
    FunctionalAlways active
    Statistics
    Marketing
    AcceptDenyManageSave
    Privacy Policy