Beste mensen, een aantal van jullie zullen het wel herkennen. Je weet dat je een ritmestoornis hebt maar het wil bij de specialisten nog niet helemaal binnenkomen. Ik ben erg benieuwd of er mensen zijn met dezelfde ervaring als ik.
Toen ik 21 was maakte ik mijn eerste ritmestoornis mee. Mijn hart leek wel op hol te slaan. Ik weet nog goed dat ik naar de eerste hulp ging en dat terwijl ik onderweg was de stoornis er weer vanzelf mee stopte. Vanaf dat moment begon mijn gevecht eigenlijk. Uiteraard vonden ze in het ziekenhuis niets. Het was de eerste keer dat ik hoorde “u bent aan het hyperventileren”.
Na deze eerste aanval bleven de aanvallen komen. Iedere keer als ik in het ziekenhuis kwam was het weer getopt. In totaal ben ik 4 maal in behandeling geweest bij een cardioloog. Ik heb holter onderzoeken gehad en daar kwam nooit iets uit. Toen ik 28 was en ik weer naar de huisarts was gegaan omdat ik er geregeld toch veel last van had kwam de huisarts met het idee om naar een psychiater te gaan. “het zit echt tussen je oren”.
Ergens wist ik natuurlijk dat er toch echt iets niet goed was met mijn hart maar wat moet je als er steeds tegen je gezegd wordt dat het psychisch is. Ik ben van mijn 28 ste tot m’n 32 ste ben ik onder behandeling geweest bij de psychiater. Uiteraard bleven de aanvallen komen maar omdat er constant tegen mij werd gezegd: “ach je bent nog zo jong jij kan nog niets aan je hart hebben” of “het is hyperventilatie” en uiteindelijk was ik een hypochonder. Je gaat zo twijfelen aan jezelf en uiteindelijk wist ik niet meer wat ‘normaal’ was en de put waarin ik zat werd steeds dieper.
Nu ben ik 34 en afgelopen augustus gebeurde er een ‘wonder’ ik kreeg weer een aanval en deze stopte niet vanzelf. Ik ben met tegenzin naar de eerste hulp gegaan en daar werd eindelijk een ritmestoornis vastgesteld. Ze durfden niet precies te zeggen welke op dat moment maar het was vastgelegd en doorgestuurd naar de cardioloog.
Vanaf dat moment ging het redelijk snel. Ik bleek AVNRT te hebben. In oktober ben ik geableerd in Eindhoven. Ik was zo blij dat ik eindelijk erkenning heb gekregen. Alles leek goed te gaan komen.
Nu, een goede maand verder (zonder AVNRT) ben ik erg teleurgesteld in hoe het gaat. Niet de operatie of het resultaat daarvan. Ik ben ervan overtuigd dat de AVNRT weg is en wegblijft. Maar er gaat toch nog iets niet goed. Hoge hartslag in rust, veel extraslagen, minuten achter elkaar roffelen van mijn hart waarna ik pijn heb en me ziek voel.
Ik zie er nogal tegenop om weer mensen te moeten overtuigen van mijn problemen.
Ben benieuwd hoe anderen het aanpakken bij een cardioloog en misschien heeft er iemand een suggestie hoe ik het gesprek moet aangaan met de cardioloog.
Bedankt alvast.
Groet,
101 REACTIES
Je moet Inloggen om te reageren
Kaigai kusuri
H V
R H
W P
W P
H V
W P
H V
W P
H V
W P
W P
R H
R H
R H
R H
H V
H V
W P
R H
H V
W P
W P
W P
R H
W P
R H
W P
H O
W P
F S
W P
R H
K v
W P
W P
R H
W P
R H
R H
W P
R H
W P
R H
W P
R H
W P
R H
W P
R H
R H
W P
W P
H V
W P
W P
R H
R H
W P
W P
H V
R H
H V
W P
H V
R H
W P
H V
R H
R H
W P
R H
W P
H V
R H
R H
W P
R H
W P
H V
R H
W P
H V
W P
R H
W P
H V
W P
H V
H V
W P
H V
R H
W P
H V
R H
W P
W P
R H
W P
H O