Ablatie boezemflutter

Ik heb vier dagen geleden een ablatie gehad voor een boezemflutter. Ongeveer anderhalf jaar geleden werd ik met de ambulance voor het eerst naar de hartbewaking gebracht met een boezemflutter. Hier werd eerst de nodige medicatie via infuus geprobeerd, wat niet het gewenste effect gaf.Kreeg toen voor de eerste keer de cardioversie onder een roesje, ook dit gaf niet het beoogde resultaat. Uiteindelijk na het slikken van tabletten ging de hartslag langzaam weer omlaag. Sindsdien nog enkele malen in het ziekenhuis gelegen met te lage hartslag en flinke pijn op de borst, twee keer flutter met cardioversie behandelt en met boezemfibrilleren.De medicatie gaf een te lage bloeddruk of hartslag of helpt toch niet voldoende. Veel last van zowel flutter als fibrilleren. Advies cardioloog ablatie. Dus dit gedaan voor de boezemflutter. Ik lees veel positieve ervaringen hiervan. Ik lag binnen 3 minuten huilend en gillend van de pijn op de behandelingstafel. Ik schaamde me rot. Hierna kreeg ik pijnstiller en roesje. Het laatste kwartier was ik weer bij kennis en doorstond de pijn.Een dag later hoorde ik dat de operatie met moeite was geslaagd en bleek, dat bij het aanprikken per ongeluk een slagader was geraakt. Hierdoor kon ik niet naar huis, want dit moest eerst gedicht worden met een soort hars. Dit zou zonder verdoving worden ingespoten in de lies. De lies was inmiddels behoorlijk opgezwollen, blauw en pijnlijk bij aanraking, dus een zeer vervelende behandeling. De volgende ablatie zal onder narcose gebeuren; zei de cardioloog, ik weet nog niet of ik het weer zou aan durf en een ablatie. Ik vraag me dus een aantal dingen af. Kan het door het aanprikken van de slagader in plaats van ader komen dat ik zoveel meer pijn had tijdens de ablatie? Verder had ik het gevoel dat de verpleegkundigen de staat van de lies en de been niet zo vaak zo hadden gezien, is deze complicatie bij een ablatie zeldzaam? Zijn er andere mensen met soortgelijke ervaringen?